Να επιτρέπεται ή ν’ απαγορεύεται το ομοφυλοφιλικό και το ετεροφυλοφιλικό σεξ

στους ανώτερους κληρικούς, τους μοναχούς και τις μοναχές;

Γιατί τους απαγορεύεται; Αυτοί δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι;

    Δεν γνωρίζω για ποιο ακριβώς λόγο κάποια στιγμή στην ιστορία της εκκλησίας κάποιοι «άγιοι πατέρες» της Ελληνο-ορθοδόξου Εκκλησίας, θεώρησαν απαραίτητο να αποφασίσουν και να επιβάλουν τον εκκλησιαστικό κανόνα που λέει ότι δεν αρμόζει στους ανώτερους κληρικούς και στους μοναχούς και μοναχές να έχουν σεξ γενικά και να συνάπτουν γάμο και να δημιουργούν οικογένεια ειδικά. Πράγμα που με φανατισμό συνιστούσαν σ’ όλους τους πιστούς (λαϊκούς) και στους ιερείς (τους παπάδες – κατώτερο κλήρο) για να αυξάνεται και να πληθύνεται το ανθρώπινο γένος σύμφωνα με μια βασική εντολή της παλαιάς διαθήκης.

Από τότε που θεσπίστηκε ο πιο πάνω κανόνας, κάθε ανώτερος κληρικός και κάθε κατώτερος μοναχός ή μοναχή που έχει είτε ετεροφυλοφιλικό είτε ομοφυλοφιλικό σεξ ή συνάπτει μυστικά ή φανερά γάμο με λαϊκή ή λαϊκό, παρανομεί, σύμφωνα με τον εκκλησιαστικό, πάντοτε, κανόνα, και τιμωρείται με αποπομπή από τους κόλπους της εκκλησίας.

Ο αναχρονιστικός αυτός εκκλησιαστικός κανόνας έρχεται σε ρήξη, δηλαδή σ’ αντιπαράθεση με τον αστικό κώδικα του κράτους, ιδιαίτερα τον αναθεωρημένο, που επιτρέπει τόσο τις ετεροφυλοφιλικές όσο και τις ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές σχέσεις ανάμεσα σε ενήλικους, ανεξάρτητα γαμικής κατάστασης.

Εγώ προσωπικά δεν συμφωνώ με την πιο πάνω απαγόρευση της εκκλησίας. Υποστηρίζω ότι τόσο οι ανώτεροι κληρικοί (όλοι είναι άντρες, επειδή απαγορεύεται στις γυναίκες να γίνονται ανώτεροι κληρικοί), όσο και οι ενήλικες μοναχοί και μοναχές, όπως κάθε ενήλικας άνθρωπος, θα πρέπει να δικαιούνται να έχουν σεξ με σύντροφο της αρεσκείας τους (άντρα ή γυναίκα) επί αμοιβαία συναινέση και ακόμη να συνάπτουν γάμο και να δημιουργούν οικογένεια, όσο τουλάχιστον ο γάμος θα γίνεται ως αποδεκτός θεσμός από την κοινωνία. (Στατιστικές δεικνύουν ότι όσο πάει και ξεφτίζει αυτός ο θεσμός και όπως φαίνεται με το ρυθμό που ξεφτίζει σύντομα θα εξαλειφθεί).

Μ’ άλλα λόγια οι νόμοι του κράτους θα πρέπει να ισχύουν για όλους χωρίς εξαίρεση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το κράτος – λόγω των σχέσεων που παραδοσιακά διαμόρφωσε με την Ελληνο-ορθόδοξη εκκλησία – ανέχεται αυτές τις εξαιρέσεις. Το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις κυριαρχούν οι εκκλησιαστικοί κανόνες έναντι των αστικών (αυτό είναι στοιχείο θρησκευτικού φονταμενταλισμού)  είναι ακόμη ένας λόγος που το κράτος θα πρέπει να πάρει διαζύγιο από την εκκλησία και να το κάνει σαφές σε όλους, ότι οι νόμοι του υπερισχύουν πάνω από όλους τους οποιουσδήποτε κανονισμούς εγκρίνουν οι ηγέτες οποιωνδήποτε επιμέρους κοινωνικών οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων και των διαφόρων εκκλησιών. Η θρησκεία θα πρέπει επιτέλους να πάψει να αποτελεί την κυριαρχούσα μορφή κοινωνικής συνείδησης και τη θέση της να πάρει μια για πάντα η επιστήμη, όπως συμβαίνει στις αναπτυγμένες πολιτισμικά χώρες. Όλοι οι νόμοι, κανόνες και κανονισμοί της εκκλησίας θα πρέπει να εναρμονιστούν με τους νόμους του κράτους, όπως και οι νόμοι του κράτους μας εναρμονίζονται με τους νόμους και κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν θα πρέπει να γίνεται πλέον αποδεχτό όπως στις σύγχρονες κοινωνίες όπως είναι η Κυπριακή, οι νόμοι και οι κανονισμοί μιας επιμέρους κοινωνικής οργάνωσης (της εκκλησίας) να υπερισχύουν αυτών του κράτους, δηλαδή της γενικής οργάνωσης της κοινωνίας. Ο ισχυρισμός μερικών πολιτικών, κληρικών και εκπαιδευτικών ότι η Ελληνο-ορθόδοξος εκκλησία αποτελεί και πρέπει να παραμείνει καθολική οργάνωση όλων των Ελληνόφωνων Κυπρίων δεν πρέπει να περάσει. Γιατί αν περάσει θα μετατραπεί το κράτος μας σε φονταμενταλιστικό.

Σύμφωνα με τις δικές μου ηθικές αρχές, αν ένας ανώτερος κληρικός ή μοναχός αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι είχε σεξ με ενήλικο άτομο (άντρα ή γυναίκα) στη βάση της ελεύθερης απόφασης του συντρόφου του, δεν διαπράττει, σύμφωνα πάντοτε με τον νόμο του κράτους, κανένα έγκλημα, γιατί απλά ικανοποιεί μια φυσική του ανάγκη, όπως κάθε άλλος άνθρωπος (πολίτης).

Έγκλημα θα πρέπει να θεωρείται η απαγόρευση που επιβάλλει η εκκλησία σε μερίδα κληρικών να μην ικανοποιούν τις σεξουαλικές τους ανάγκες.

Οι ανώτεροι κληρικοί προέρχονται από τις τάξεις των μοναχών. Θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ, ότι οι άνθρωποι γίνονται μοναχοί, από πολύ μικρή ηλικία, δηλαδή κατά την εφηβική, ήτοι κατά την ηλικία που ενώ εμφανίζονται οι γενετήσιες ορμές, δεν έχουν τη δυνατότητα της ελεύθερης κρίσης και απόφασης για το θέμα το σεξουαλικό. Απλά υποχρεώνονται να καταπιέζουν τις φυσικές τους σεξουαλικές ανάγκες και να μην τις ικανοποιούν όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Αυτό είναι απάνθρωπο. Μερικοί φαίνεται δεν το καταφέρνουν και υποφέρουν καθ’ όλη την ενήλικη τους ζωή. Ως εκ τούτου όταν βρουν την ευκαιρία δεν λένε όχι και υποκύπτουν… στον πειρασμό.

Το σημείωμα αυτό γράφεται επειδή σήμερα, 23 Ιούλη 2006, διάβασα στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ ένα ρεπορτάζ του Χρύσανθου Τσουρούλλη πού ‘λεγε ότι ανώτερος κληρικός της Μητρόπολης Λεμεσού είχε κατ’ επανάληψη αγοραίο έρωτα με νεαρό αθλητή. Η σχέση αυτή άρχισε όταν ο νεαρός ήταν 17 ετών. Πήγε, λέει, να ζητήσει από τον κληρικό οικονομική βοήθεια επειδή ήταν φτωχός και επειδή ο κληρικός ήταν (και συνεχίζει να είναι) ο Πρόεδρος της Φιλόπτωχου της Λεμεσού. Ο Αρχιμανδρίτης λιμπίστηκε τα κάλλη του νεαρού αθλητή και για να του δώσει οικονομική βοήθεια ζήτησε ως αντάλλαγμα σεξ με τον νεαρό.

Κατ’ εμένα, και υποθέτω και για τους νομικούς μας, αυτή η πράξη δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ότι έχει ποινικό χαρακτήρα, καθότι ο εν λόγω ιερωμένος παρέσυρε (αποπλάνησε, ξελόγιασε) σε αγοραίο έρωτα, καθιστώντας ουσιαστικά τον νεαρό σε πόρνο. Μ’ άλλα λόγια ο Αρχιμανδρίτης θα πρέπει να κατηγορηθεί με βάση τον νόμο του κράτους για εκπόρνευση ανήλικου και όχι με βάση τον παράνομο νόμο της εκκλησίας που απαγορεύει το σεξ.

Το ποινικό αυτό αδίκημα είναι πολύ πιο σοβαρό απ’ ότι εκ πρώτοις όψεως φαίνεται. Γιατί θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το νεαρό της ηλικίας του νεαρού (17 χρονών) και η κατ’ εξακολούθηση διεξαγωγή επί ταχτικής βάσεως της πορνικής αυτής σχέσης (για τρία ολόκληρα χρόνια). Ο Αρχιμανδρίτης αγόραζε τις σεξουαλικές υπηρεσίες του νεαρού προς £25 Λ.Κ., μέχρι που, λόγω ...της αύξησης του κόστους ζωής και λόγω των Αρχιεπισκοπικών εκλογών, ο νεαρός σκέφτηκε ότι αξίζει περισσότερα και πρέπει να ανταμειφτεί χονδρά. Σκαρφίστηκε, λοιπόν, να βγάλει μερικές φωτογραφίες (βίντεο κλιπ) και να ηχογραφήσει (με το κινητό του τηλέφωνο) τον ανώτερο κληρικό κατά τη σεξουαλική πράξη και να τες προσφέρει στην ελεύθερη αγορά. Ευρισκόμενες στην ελεύθερη αγορά έπεσαν και στα χέρια του ΠΟΛΙΤΗ, που ως γνωστό «τα λέει όλα».

Εν τω μεταξύ η όλη υπόθεση έγινε γνωστή τόσο στην αστυνομία όσο και στους άλλους ανώτερους κληρικούς και σε κρατικούς παράγοντες. Όπως φαίνεται όλοι κάνουν την πάπια, υπολογίζοντας ότι η υπόθεση θα πέσει στα μαλακά.

Η υπόθεση αυτή, όπως και πολλές άλλες, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι έχει ωριμάσει η ανάγκη να διαχωριστεί το κράτος από την εκκλησία.  Δεν μπορεί οι πολίτες αυτού το τόπου να έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο τελείως διαφορετικούς νόμους και κανονισμούς: από τη μια τους εκκλησιαστικούς και από την άλλη τους αστικούς. Στις πλείστες περιπτώσεις άλλα λένε οι νόμοι του κράτους και άλλα οι νόμοι της εκκλησίας.

Για το δικό σας καλό και ιδιαίτερα για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας και του κράτους, ζητήστε από το κράτος να πάρει διαζύγιο από την εκκλησία.  Από Εσάς εξαρτάται. Όσο το ανέχεστε υπάρχει ο κίνδυνος να κυριαρχήσει στο κράτος ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός με όλα τα γνωστά επακόλουθα.

Χαμπής Κιατίπης

23-07-2006

Το Ιστορικό της υπόθεσης

1.   23-7-2006: Ρεπορτάζ του Χρύσανθου Τσουρούλλη στην εφημ. ΠΟΛΙΤΗΣ. Αποκαλύπτει ότι υπάρχει βίντεο κλιπ και ηχογράφηση που καταγράφουν ομοφυλοφιλική σεξουαλική πράξη ανώτερου ιερωμένου. Δημοσιεύει φωτογραφίες (καρέ) από το βίντεο κλιπ. Για να διαβάσετε και να δείτε τις φωτογραφίες κάντε κλικ εδώ.

2.   25-7-2006: Δηλώσεις του Μητροπολίτη Λεμεσού επί του θέματος

3.   29-7-2006: Ο νεαρός που καταγγέλλει τον Αρχιμανδρίτη για αγοραίο έρωτα έκανε ένορκο δήλωση ενώπιον του δικαστηρίου Λεμεσού. Βλέπε ρεπορτάζ του ΠΟΛΙΤΗ.