Την επιστροφή στο 1992, υπενθυ­μίζει η στροφή του κ. Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ στο Κυπριακό. Ο λό­γος των μεταλλάξεων είναι γνωστός. 0 πρόεδρος του ΔΗΣΥ δημοσιοποί­ησε την από καιρού ληφθείσα από­φαση του να διεκδικήσει την προε­δρία του κράτους. Για να υλοποιή­σει τον στόχο του, ακολουθεί τον ίδιο δρόμο που το κόμμα του ακο­λούθησε το 1992, πιστεύοντας ότι θα έχει το ίδιο εκλογικό αποτέλεσμα με τότε. Φυσικά, η νίκη του κ. Κληρίδη τότε στις εκλογές είχε συνοδευτεί με οπισθοδρόμηση στο Κυπριακό. Από τη συζήτηση της ουσίας και την τουρκοκυπριακή πλευρά να βρίσκεται στη γωνιά, βρεθήκαμε να συζη­τούμε μέτρα οικοδόμησης εμπιστο­σύνης, αφού ο κ. Κληρίδης είχε δε­σμευτεί να ενταφιάσει τις Ιδέες Γκάλι. Ακολούθως, αφού η κυβέρνηση Κληρίδη περιπλανήθηκε στην πυραυλολογία και την ηφαιστειολογία, κατέληξε με το όλα στο τραπέζι και το σχέδιο Ανάν.

Τώρα ακολουθείται μια παρόμοια πορεία από τον κ. Αναστασιάδη. Από τη στήριξη στην πολιτική του Προέδρου Χριστόφια στο Κυπριακό, ο κ. Αναστασιάδης βρέθηκε στην άλλη όχθη, επιμερίζοντας σ' αυτόν ευθύ­νες για τη μη εξεύρεση λύσης.

Από τις συνεχείς παραινέσεις και αναφορές του κ. Αναστασιάδη προς τον Πρόεδρο να κινηθεί γρήγορα και να αγνοεί τις επικρίσεις που διατυ­πώνονται στο εσωτερικό μέτωπο, ο κ. Αναστασιάδης πέρασε στις κατη­γορίες εναντίον του Προέδρου ότι δήθεν δεν εργάζεται συλλογικά και αγνοεί τις πολιτικές δυνάμεις. Είναι συνηθισμένος να εκτοξεύει τέτοιες κατηγορίες ο κ. Αναστασιάδης. Τα ίδια έλεγε για τον Τάσσο Παπαδό­πουλο αποχωρώντας από το Εθνικό Συμβούλιο, τα ίδια είπε ακόμα και για τον Γλαύκο Κληρίδη.

Ενώ προηγουμένως ο κ. Αναστα­σιάδης συνεχώς υπογράμμιζε ότι ο χρόνος εξαντλείται και γι' αυτό δεν θα πρέπει να ψηλώνουμε πολύ τον πήχη, τώρα ο ίδιος βάζει τον πήχη πολύ ψηλά και υιοθετεί φρασεολο­γία περί δήθεν παραχωρήσεων του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Κυ­πριακό.

Προηγουμένως ο κ. Αναστασιάδης είχε τη σαφή θέση ότι το Κυπριακό είναι κατ' εξοχήν πολιτικό πρόβλη­μα, τώρα αναζητεί νομική αυθεντία για διαπραγματευτή, ο οποίος θα μπορεί να λύσει το πρόβλημα.