Εσιεί λλία γρόνια κάποιοι όπου παρπατήσουσιν τζ’ όπου θκιαλλάξουσιν θωρούσιν φαντάσματα που τους τζιυνηούσιν.

Έσιει λλίον τζαιρόν αρκέψαν να φακκούν της κυπριακής διαλέκτου πας τα’ αφκιά.

Ναι, εν είχασιν τίποτε άλλο να κάμουσιν, επκιάσιν τωρά την συντησιά μας.

Κολλιεί τους λαλούσιν!

Που την μιαν μάχουνται τζιαι λαλούσιν ότι η κυπριακή διάλεκτος έρκεται κατευθείαν που τον Όμηρον.

Τζιαι που την άλλην λαλούν μας ότι άμαν συντηχάννουμεν τούτην την γλώσσαν εν είμαστιν Έλληνες!!!

Εσυντηχάνναν ούλλοι τόσον «σοβαρά» (εκαρτζιηλάτισεν τους ένας καθηγητής του πανεπιστημίου) που άλλον που μιαν πελλάραν εν ελαλούσαν.

Εφάασιν μισήν ώρα να μας λαλούν ότι η κυπριακή εν ελληνική τζιαι ύστερις που λλίον επετάχτην ένας που τζιαμέ τζιαι είπεν ότι μια δασκαλούα είπε του γιου του στο σκολείον «ποτάβρης μου την μαΐρησσαν».

Τζιαι άρκεψεν τζιαι επαούριζεν ο τύπος, «μα ίντα καρακοζιλλίκια εν τούτα σιόρ;»

Εν τζιαι εκατάλαβα ίννα μπου τον εσσιέττησεν τζιαι επαούριζεν. Γιατί σιορ εν καρακιοζιλλίκια; Εν εν ελληνικά τούτα;

Μάχουνται τζιαι που τα ράδια, μάχουνται τζιαι που τις εφημερίδες, λαλούσιν ότι τους κατεβεί μεσ’ την κκελλέν τους. Άμαν συντηχάννουμεν κυπριακά, λαλούσιν, φέφκουμεν που τον ελληνισμόν, κάμνουμεν δικό μας έθνος!!!

Δηλαδή οι παππούες μας τζιαι οι γιαγιάες μας που εσυντηχάνναν τούτην την γλώσσαν εν ήταν Έλληνες;

Άραες σου ο Βασίλης ο Μιχαηλίδης σε ίντα γλώσσαν έγραφεν;

Ο Λιπέρτης;

Ο Λιασίδης;

Τζείνοι ούλλοι οι Κυπραίοι που εγράψασιν αριστουργήματα εν ήταν Έλληνες;

Προχτές επήα σε μια παρουσίασην βιβλίου τζιαμέ στην «Έλευση».

Ένας συνταξιούχος δάσκαλος έφερεν το βιβλίον του να μας το δείξει τζιαι να μας συντήσιει για την κυπριακήν διάλεκτον.

Πόξω που το βιβλίον γράφει «2500 αρχαιοελληνικές λέξεις στην καθομιλουμένη Κυπριακή διάλεκτο».

Ίνταλως δαίμονα ρε κουμπάρε γίνεται να οι μισές λέξεις να εν ελληνικές τζιαι άμαν τες χρησιμοποιείς να σου λαλούν ότι μιλάς χωρκάτικα ή ότι εν είσαι Έλληνας;

Που την άλλην, η κυπριακή διάλεκτος έσιει μέσα λέξεις ελληνικές (που εν οι παραπάνω), έσιει τούρτζικες, ιταλικές, αραβικές τζ’ εγγλέζικες.

Ότι τζιαι νάσιει εν διάλεκτος του ελληνικού χώρου.

Μοιάζει τζιαι πολλά με την ροδίτικην (τζαι όι με την Κρητική όπως νομίζουσιν πολλοί). Ένας Κυπραίος μπόρει να συνεννοηθεί μια χαρά με έναν ροδίτην, συντηχάννοντας ο καθένας την διάλεκτον του.

Πειράζει τους, λαλούσιν γιατί εφκήκαν λεξικά. Ε τζιαι;

Άμπα τζιαι τζείνον του τους σουξουλά τούτους τους τύπους εν ότι τούτη η διάλεκτος ενώνει ούλλους τους Κυπραίους;

Συντηχάννουν την τζιαι οι Έλληνες τζιαι οι Τούρτζιοι (τουλάχιστον οι παλιόττεροι) τούντου τόπου;

Άμπα τζιαι θέλουν να μας μοιράσουν τέλεια τζιαι να ξεχωρίσουμεν μιαν τζ’ έξω;

Εσείς είσαστεν Τούρτζιοι τζ’ εμείς Έλληνες, άρα εσείς ποτζιεί τζ’ εμείς ποδά;