Γράφει ο Λουκάς Γ. Χαραλάμπους

Αρθρογράφος, Οικονομολόγος -πολιτικός αναλυτής

18.3.2012 - Ένας υπουργός άσχετος

Όσο περνά ο καιρός, οι εξελίξεις επαληθεύουν την άποψη που είχαμε εκφράσει από αυτή τη στήλη για τον κ. Κίκη Καζαμία, όταν ανέλαβε υπουργός οικονομικών, ότι δηλαδή ο άνθρωπος είναι ανίκανος και άσχετος με το αντικείμενο του. Οι δηλώσεις του μετά τη νέα υποβάθμιση της οικονομίας μας από διεθνείς οίκους αξιολόγησης δείχνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Είναι ενδιαφέρον να δούμε τα δύο βασικά επιχειρήματα που προέβαλε, διότι δεν θα περίμενε κανείς να τα ακούσει από έναν υπουργό Οικονομικών.

Είπε ο κ. Καζαμίας ότι οι Moody’s δεν λαμβάνουν υπόψη μόνο τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και την εμπλοκή των μεγάλων κυπριακών τραπεζών στην ελληνική αγορά, αλλά κάνουν υπολογισμούς για τα επόμενα χρόνια. “Η προσέγγιση αυτή είναι άδικη γιατί δεν μπορούν σήμερα να καταλογίζουν και να χρεώνουν κόστος στην κυπριακή πολιτεία για πιθανή ζημιά που ενδεχομένως να προκύψει τα επόμενα δύο, τρία, τέσσερα ή πέντε χρόνια", είπε.

Λοιπόν, τόσο μεγάλη ανοησία δεν περίμενα να ακούσω από το στόμα ενός υπουργού Οικονομικών. Και γιατί, κ. Καζαμία, να μην λάβουν υπόψη τις πιθανές -σίγουρες είναι η αλήθεια- ζημιές των επόμενων ετών; Η Ελλάδα είναι μια χώρα ουσιαστικά χρεοκοπημένη. Η αγορά της είναι χάλια. Η ανεργία έφτασε το 30%. Οι τράπεζες μας έχουν δανείσει σε ιδιώτες εκεί πάνω από 25 δισεκατομμύρια και το ποσό αυτό αυξάνεται κατά τουλάχιστον τρία δισεκατομμύρια κάθε χρόνο με τους τόκους. Σχεδόν κανένας δεν μπορεί να πληρώσει το χρέος του. Όλος ο κόσμος γνωρίζει πως οι κυπριακές τράπεζες θα χάσουν πολλά δισεκατομμύρια από αυτά τα χρήματα. Οι τραπεζίτες μας τραβούν τα μαλλιά τους. Ακόμη και αν κάμουν πρόβλεψη στα βιβλία τους μόνο για 10% επισφάλειες (δηλαδή μόνο τους τόκους) η ζημιά είναι 2,5 δισεκατομμύρια κάθε χρόνο, δηλαδή όσο σχεδόν το σύνολο της εφάπαξ ζημιάς τους από τα κρατικά ομόλογα που τις έριξε στην παρούσα τραγική κατάσταση. Είναι λοιπόν παράλογο να λάβουν υπόψη τους οι οίκοι αξιολόγησης αυτήν τη φρικτή πραγματικότητα; Μα αυτή ακριβώς είναι η δουλειά τους! Η αξιολόγηση του μέλλοντος του αξιολογούμενου και της βιωσιμότητας του. Η βιωσιμότητα αφορά το αύριο, όχι το χθες. Δηλαδή, ο κ. Καζαμίας, αν είχε ίδιος μια επιχείρηση με 10 χρεώστες στα όρια της χρεοκοπίας να του χρωστούν ένα εκατομμύριο ευρώ που πρέπει να πληρωθεί το επόμενο έτος, τι θα έκανε; Εφέτος θα χαμογελούσε περιμένοντας να κλάψει του χρόνου που δεν θα τον πλήρωναν; Τι είδους λογική είναι αυτή; Είπε ακόμη ο κ. υπουργός ότι "ο διεθνής οίκος δεν υπολόγισε ότι σε περίπτωση στήριξης των τραπεζών από το κράτος αυτή δεν θα υπερβαίνει τα δύο δισεκατομμύρια". Αφήνω προς στιγμή το ότι ο κ. Καζαμίας μιλά μόνο για τις ανάγκες αυτής της στιγμής, αδιαφορώντας για τα 25 δις που προανέφερα. Έστω, λοιπόν, πως είναι δύο δις. Του φαίνονται λίγα δηλαδή; Εδώ το κράτος, με συνολικό έλλειμμα ένα δις το χρόνο, έχει φτάσει στην κατηγορία των σκουπιδιών μέσα σε λίγους μήνες. Πού θα φτάσει με τρία δισεκατομμύρια; Και πού θα βρει έστω αυτά τα δύο για να τα δώσει στις τράπεζες;

Αυτά είναι κοινή λογική. Απλά πράγματα, που καταλαβαίνει ένας απλός "άνθρωπος του παζαριού", ο μπακάλης της γειτονιάς, για παράδειγμα. Μου φαίνεται απίστευτο που δεν μπορεί να τα καταλάβει ένας υπουργός Οικονομικών - σπουδασμένος στη Γερμανία μάλιστα!

 Διόρθωση

Στο σχόλιο της περασμένης Κυριακής είχα γράψει ότι, σύμφωνα με το σχέδιο λύσης του ΟΗΕ του 2004, αυτήν τη στιγμή θα είχαν απομείνει στην Κύπρο 3.000 Τούρκοι στρατιώτες και 3.000 Ελλαδίτες. Απολογούμαι προς τους αναγνώστες αλλά ο χρόνος περνά τόσο γρήγορα που ξέχασα προς στιγμή πως βρισκόμαστε ήδη στο 2012. Λοιπόν, το σχέδιο προνοούσε ότι από την 1/1/2011 ο αριθμός των στρατιωτικών θα μειωνόταν σης 3.000 εκατέρωθεν μέχρι το 2018 (ή την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ αν συνέβαινε ενωρίτερα) οπόταν θα πηγαίναμε στα επίπεδα του 1960, δηλαδή 650 Τούρκοι και 950 Ελλαδίτες [άρθρο 8.1 (b)]. Αφιερώνω τη διευκρίνιση στον κ. Χριστόφια, που προτίμησε τότε τις 40.000.