Ψευδώνυμο Ιατρού, Λάρνακα, Κύπρος

Είχα μια εύλογη απορία, κάτι που μπορεί άνετα να συμβαίνει με πολλούς συνανθρώπους μου, τι σημαίνει τελικά ο όρος «χώρος του κέντρου» ή «ενδιάμεσος χώρος».

Τελικά διαπίστωσα πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο όρος αυτός δεν έχει απολύτως καμία σχέση με ιδεολογίες και άλλες παρόμοιες φαιδρότητες, αλλά αποτελεί μάλλον «ανατομικό» ή «γεωγραφικό» όρο.

Για του λόγου το αληθές επικαλούμαι την παρουσία εκπροσώπων του ΕΥΡΩΚΟ στην ομάδα κρούσης που καταρτίστηκε για να τα βρούνε στον… ενδιάμεσο χώρο: Το χώρο του ΔΗΚΟ ( κόκα κόλα ), της ΕΔΕΚ , του ΕΥΡΩΚΟ και της Παναγιώτας.

Το αντιλήφτηκα επιτέλους, έστω και αργά. Ό,τι τελικά δεν ανήκει στο ΑΚΕΛ ή τον ΔΗΣΥ, ανήκει αυτόματα και αβίαστα στο χώρο του κέντρου ή στον ενδιάμεσο χώρο.

Αν υπάρχει κανείς που δεν κατάλαβε, επικαλούμαι το τελευταίο και πιο ισχυρό παράδειγμα - επιχείρημα και αν δεν καταλάβει ούτε μετά από αυτό, τότε άνετα και δικαιωματικά συγκαταλέγεται στην ευτυχισμένη εκείνη πλειοψηφική ομάδα πολιτών, που δεν θα καταλάβουν ποτέ τίποτε.

Αν ιδρυθεί ένα εξτρεμιστικό σταλινιστικό Κίνημα μπορεί με άνεση μαζί με το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο - Ε.ΛΑ.Μ. - να συνομιλούν με την πιο πάνω ομάδα κρούσης, για κοινό υποψήφιο πρόεδρο, αφού αυτόματα και αυτονόητα θα ανήκουν στο χώρο του κέντρου, ή τον λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο.

Μεγάλε γελοτοποιέ και φιλόσοφε Χάρυ Κλυν, πόσο αλήθεια ταιριάζει μια μεγαλειώδης ιστορική και διαχρονική φράση σου, που δεν θα καταγράψω, μήπως και δημοσιευτεί τελικά, αφού είναι τολμηρή και μπορεί να σοκάρει ακόμη και προοδευτικούς και ανοικτόμυαλους ανθρώπους του κεντρώου ή ενδιάμεσου χώρου.