Γράφει ο Κώστας Κωνσταντίνου

Δημοσιογράφος

4.4.2012 - Το μέλλον μας; Στον...ενδιάμεσο χώρο, κέντρο!

• Δεν βάζω φωτογραφίες στη Στήλη. Σπανίως δηλαδή, βάζω. Αλλά σήμερα δεν θα το κάνω, καθώς ευελπιστώ ότι την έχετε δει κάπου. Δεν γίνεται. Κάπου θα σας την πρόλαβαν οι εφημερίδες σήμερα το πρωί.

•  Μιλάω βεβαίως για την «οικογενειακή» φωτογραφία των κομμάτων του «κέντρου», η οποία ελήφθη στα γραφεία του ΔΗΚΟ, μπροστά στο πανό με το έμβλημα του κόμματος και το σλόγκαν: «Μπροστά με ευθύνη, με τη δύναμη του Κέντρου». Γλώσσα λανθάνουσα εκείνο το «Κ», κεφαλαίο...

•  Μια ζωγραφιά! Παναγιώτα Γεωργίου (πώς τη λένε) των Οικολόγων, Μάριος Καρογιάν, της Ρόντικας, Γιαννάκης Ομήρου, της ΕΔΕΚ και φυσικά, Δημήτρης Συλλούρης τού τίποτα. Κληρονόμος από σπόντα κάτι Νέων Οριζόντων και ενός Ρίκκου.

•  Ευτυχισμένοι! Αγαπημένοι! Όλη η συνεπαρτζιά (ή συνοπαρτζιά) σε μία φωτογραφία. Η λέξη, από το «συν» και την (αρχαία) «απαρτία», δηλαδή «όλα τα σκεύη του σπιτιού» («Λεξικό της Ομιλούμενης Κυπριακής Διαλέκτου», Κ. Χατζηιωάννου). Το Κέντρο με τη (φουλ) προίκα του! Έτοιμο να «βρει» γαμπρό.

•  Και λέω να «βρει», διότι τη βαρύνουσα γνώμη ως προς το ποιος θα είναι ο... τυχερός που θα το πάρει, το «κέντρο», δεν την έχει το ίδιο αλλά, όπως και στο άλλο Ιράν (εξού και η πρόοδος της χώρας) ο παραλής Ανώτατος Πνευματικός Ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Γκαντεμέι ο Β'.

•  Έτσι, ένα «Οικολογικό Κίνημα», μαζί με ένα επί της ουσίας εθνικιστικό κόμμα το οποίο ονομάστηκε από σπόντα «σοσιαλιστικό» διότι ο δεινόσαυρος (πια) που το έφτιαξε δεν βρήκε κάτι άλλο διαθέσιμο να ενδυθεί τότε για να υποδυθεί ντε και καλά τον εναλλακτικό, το λερωμένο απολειφάδι ενός κόμματος το οποίο φτιάχτηκε εν μία νυκτί κατόπιν εντολής ενός άλλου Αγιατολάχ (λαοφιλούς) από έναν νάνο ο οποίος ζούσε μες στις παρανοϊκές εμμονές και η Άκρα Δεξιά, όλοι αυτοί μαζεύτηκαν μαζί για να γίνουν... «κέντρο»!

•  Κανείς τους φυσικά δεν έχει πραγματική σχέση με το κέντρο, όπως το αντιλαμβάνονται λ.χ. στην Ευρώπη αλλά και αλλού. Διότι διεθνώς, ο όρος «κέντρο», αν και παρωχημένος πλέον, έχει (η είχε) να κάνει με τις δυνάμεις οι οποίες δεν έμπαιναν στη λογική των δύο «πόλων», τότε που υπήρχαν τέτοιοι και ήταν η «αριστερά» και η «δεξιά».

•  Τώρα πια, οι όροι αυτοί ξέφτισαν, μετά και την πτώση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού. Ακόμη και οι τελευταίοι Σταλίνες γλείφουν λεφτάδες για επενδύσεις, ανοίγουν καζίνα, σταυροκοπιούνται και διάφορα άλλα για να παίξουν πολιτικά.

•  Αλλά και πριν από την πτώση του Υπαρκτού, το «κέντρο» ήταν ο μεταξύ των δύο πόλων χώρος, όχι ο... πέραν αυτών. Πιο απλά, δεν ήταν οι ακραίες πολιτικές δυνάμεις αλλά οι πλέον μετριοπαθείς, ειδικά στις συγκρούσεις των «πόλων».

•  •Αυτοί οι τέσσερις, με εξαίρεση τους Οικολόγους οι οποίοι στα μη οικολογικά θέματα είναι ανέκδοτο απλώς, είναι ακραίοι. Συντηρητικοί μέχρι αηδίας και εθνικιστές του κερατά. Είναι δε όλοι (και οι τέσσερις) απορριπτικοί στην ιδέα της λύσης, της όποιας λύσης και της συμβίωσης με τους Τ/Κ. Απλώς, είτε το λένε με κάτι μαξιμαλιστικά και εξ ορισμού ανέφικτα μουσκουρούθκια του τύπου «σωστό περιεχόμενο» κτλ, είτε απλώς δεν το λένε γενικώς.

•  Αυτό είναι και το μόνο σημείο που ενώνει και τους τέσσερις. Η άρνηση τους να δεχθούν έστω και την ιδέα ότι θα λυθεί το Κυπριακό κάποτε. Πού όπως πάμε δεν πρόκειται να λυθεί, ας είναι καλά η διάνοια του Χριστόφ(κ)ια. Το 2004 και στα χρόνια που ακολούθησαν.

•  Αυτοί λοιπόν οι τέσσερις, αυτό το αφηρημένο και ετερόκλητο ακραίο μωσαϊκό, ο Ενδιάμεσος Αχταρμάς, αποφάσισε τη σύσταση συντονιστικού οργάνου που θα διαμορφώσει την προγραμματική διακήρυξη των κομμάτων του «ενδιάμεσου χώρου» για τις προεδρικές.

•  Το αντίπαλο δέος στον Χριστόφ(κ)ια (;) και τον Αναστασιάδη...

•  Και όπως λέει και ο φίλος μου ο Γιώρκος, «ώρα να φεύκουμε». Όποιος τον αδικεί, ας με πάρει να το συζητήσουμε.

Αγαπητέ κ. Κωνσταντίνου

Οι τέσσερις εθνοφύλακες (:), εθνοσωτήρες (;), εθνοκάπηλοι (;)