Γράφει ο Χρύσης Μιχαηλίδης

Κέντρο Πληροφόρησης

«ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΚΩΝΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥΜ ΚΥΠΡΟΥ ( ΕΚΦΚ)»

ΦΩΝΗ ΠΡΩΤΗ:

30.3.2012 - «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ»

ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΕΝΝΟΙΑ ΣΤΑ ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Του Χρύση Μιχαηλίδη

Όταν λέμε πολλές φορές ότι η είσοδός μας στη Ευρωπαϊκή Ένωση θα μας βοηθήσει να δούμε και να συνειδητοποιήσομε που ακριβώς βρισκόμαστε ως ΚΟΙΝΩΝΊΑ πρώτα και ακολούθως ως Κράτος, σε πολλά θέμα και δη στη ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ που φανερά υστερούμε, έγινε συνειδητό τουλάχιστο σε όσους έλαβαν μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα:

«Grundtvig Learning Partnership N. 2010-1-FR1-GRU06-14362 1 Self-assessment of their needs by family cares: The pathway to support»

Αν και το πρόγραμμα έχει ακόμα μια συνάντηση στο Δουβλίνο πριν κλείσει, έχει δώσει πολλούς καρπούς και έχει εμπνεύσει όλους όσους συμμετείχαν έστω και σε μία από τις συναντήσεις του μέχρι τώρα ( Ισπανία - Λάρνακα – Παρίσι – Μπρατισλάβα ).

Αλήθεια τη σημαίνει «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ» και γιατί ξαφνικά τόσο ενδιαφέρον από την Ευρώπη, ώστε να επιχορηγεί διάφορους ΜΚΟ, με εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ για να βγάλει στη επιφάνεια το θέμα αυτό;

Σε αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσομε να δώσουμε μια απάντηση, ελπίζοντας σε ένα ανοικτό διάλογο τόσο με τους καθ’ ύλη αρμόδιους κρατικούς φορείς, όσο και με τους κοινωνικούς Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς (ΜΚΟ) που εκπροσωπούν οικογένειες και δυσπραγούντες κοινωνικές ομάδες, που τα μέλη τους έχουν ανάγκη από φροντίδα όπως ΑμεΑ, Ασθενείς, άτομα τρίτης ηλικίας και άλλους.     

Ποίο είναι λοιπόν το πρόβλημα; Μέσα από τις Ευρωπαϊκές συναντήσεις φάνηκε καθαρά ότι οι «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ» δηλαδή οι συγγενείς, εκείνοι που για μια ζωή συντηρούν , στηρίζουν και φροντίζουν με Αγάπη και υπομονή, επί 24ώρου βάσεως, ένα μέλος της οικογένειάς τους, με κόστος την ίδια τη ζωή τους ( μη επαγγελματική απασχόληση, έξω από κάθε κοινωνική ζωή, μακριά από απλές χαρές της ζωής και άλλα) στο τέλος τιμωρούνται από το κράτος να πεθάνουν στη φτώχεια χωρίς σύνταξη η οποιοδήποτε επίδομα και να καταντούν υπό οικονομική, κοινωνική και άλλη κηδεμονία της υπόλοιπης οικογένειας αν υπάρχει. Και αυτό διότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ του έργου τους από κανένα επίσημο φορέα, στις πλύστες Ευρωπαϊκές χώρες, ούτε και στη ΚΥΠΡΟ.

Τι κάνομε λοιπόν; Πως αντιμετωπίζομε το πρόβλημα ως ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ώστε τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η ποιότητα ζωής των πολιτών μας (Οικογενειακών φροντιστών & εξαρτωμένων) να εξασφαλίζεται τουλάχιστον σε κάποιους στοιχειώδεις βαθμούς;

Το θέμα δεν είναι απλό και το κράτος δεν προτίθεται να το αγγίξει αν δεν υποχρεωθεί, διότι πρωτίστως το αγνοεί (αυτό δεν πρόκειται όμως να το παραδεκτή) έτσι ξεκινά μια διαδικασία από κάτω προς τα άνω και μάλιστα σε ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ και θα ακολουθήσει το ΕΘΝΙΚΟ, διότι φαίνεται ότι τα Ευρωπαϊκά Εθνικά συγκεντρωτικά κράτη δεν μπορούν να απελευθερωθούν εύκολα από τις αγκυλώσεις τους (τις κομματικές και του κρατικού τους μηχανισμού) ώστε να προωθήσουν πολιτικές με δική τους πρωτοβουλία. 

ΦΩΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ:

ΣΤΑΔΙΑ ΠΟΡΕΙΑΣ ΔΡΑΣΗΣ – ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ»

Του Χρύση Μιχαηλίδη