Πρώην βουλευτής, δικηγόρος, Κύπρος

19.1.2013 -  Η χρεοκοπία μας και η Μέρκελ

Η πρόσφατη συζήτηση των τριών βασικών υποψηφίων για την προεδρία αναφορικά με την οικονομία επιβεβαίωσε τις ανησυχίες μου ότι δεν υπάρχουν από κανένα πολιτικό και από κανένα κόμμα προτάσεις για την αντιμετώπιση των αιτιών που μας οδήγησαν στην οικονομική χρεοκοπία. Στη συζήτηση ακούσαμε πολλά και εν πολλοίς ανώφελα για τη θεραπεία των, συμπτωμάτων και σχεδόν τίποτε για τα «μικρόβια» που προκάλεσαν τα συμπτώματα.

Έχω επανειλημμένως αναφέρει από τη στήλη αυτή ότι η οξύτατη δημοσιονομική κρίση δεν είναι τίποτε άλλο από τη θορυβώδη κατάρρευση ολόκληρου του οικονομικού, πολιτικού και κοινωνικού μοντέλου που επικράτησε στην Κύπρο μετά το 1974, βασικά χαρακτηριστικά του οποίου είναι η κλεπτοκρατία, η σπατάλη, ο παρασιτισμός, η αυθαιρεσία, η ελαστική εφαρμογή των νόμων, η ανομολόγητη συναλλαγή πολιτικών κομμάτων και πολιτών και ο ανορθολογισμός.

'Έχω επίσης σημειώσει αρκετές φορές ότι η κρίση μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει σαν μαμή για τη γέννηση ενός υγιούς, σύγχρονου, ορθολογιστικού και παραγωγικού μοντέλου ανάπτυξης. Αυτό όμως προϋποθέτει κυβερνητική ομάδα με πολιτική βούληση και σχέδιο.

Οι παράμετροι της κρίσης είναι πολλές, πολύπλοκες-και σύνθετες.. Όσο καλός και να είναι ο σχεδιασμός δεν θα οδηγήσει σε έξοδο από την κρίση αν δεν αναλάβει την υλοποίηση του μια ισχυρή ομάδα από ακέραιους ανθρώπους την οποία ασφαλώς θα πρέπει να εμπνέει και να καθοδηγεί ρ Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Είχα και εξακολουθώ να έχω ισχυρές επιφυλάξεις ως προς το κατά πόσο το πολιτικό σύστημα, που οδήγησε το κυπριακό σκάφος στα βράχια, έχει την ηθική και πολιτική αξιοπιστία για να αναλάβει τον ρόλο της ανασυγκρότησης του κράτους και του πολιτικού συστήματος. Τα γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών έχουν αποδείξει ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας στερείται, στη μεγάλη του πλειοψηφία, ακόμη και του πλέον στοιχειώδους προσόντος, αυτού της κοινής λογικής. Όμως το θετικό της κρίσης είναι ότι κατέστησε εξόφθαλμη την πραγματική εικόνα της χώρας, διαλύοντας χρόνιες ψευδαισθήσεις, στρουθοκαμηλικές, υψαυχενικές, αλλά συχνά και υποκριτικές πρακτικές. Η κρίση υποχρεώνει τους πολίτες να προσγειωθούν ανώμαλα και να δουν ολόγυμνη τη σκληρή πραγματικότητα. Είναι δυνατόν αυτά που βλέπουν οι απλοί πολίτες να μην μπορούν να τα δουν οι πολιτικοί αρχηγοί;

Θέλω να πιστεύω ότι οι πολιτικοί αρχηγοί ή τουλάχιστον ο Νίκος Αναστασιάδης, με την οξύνοια που αδιαμφισβήτητα διαθέτει, αντιλαμβάνεται πως δεν υπάρχουν πια περιθώρια για να συνεχιστεί «η πολιτική χαζοχαρουμενιά», για να δανεισθώ έναν πολύ επιτυχή όρο από τον Σταύρο Λυγερό, τον γνωστό Έλληνα δημοσιογράφο και συγγραφέα. Ούτε ασφαλώς και η πολιτική που χρόνια τώρα παρουσιάζει τους Ευρωπαίους εταίρους μας ως εχθρούς του λαού μας που απεργάζονται πότε το ξεπούλημα του Κυπριακού και πότε τη λεηλασία του υποθαλάσσιου ορυκτού μας πλούτου. Αυτά που λέχθηκαν τις τελευταίες μέρες, κυρίως την επόμενη της διακαναλικής συζήτησης για την οικονομία, για την καγκελάριο της Γερμανίας κ. Μέρκελ, δείχνουν πόσο αδιόρθωτοι συνεχίζουν να είναι πολλοί από τους πολιτικούς αυτού του τόπου. Αντί να αναλογιστούν τις ευθύνες τους για την οικονομική χρεοκοπία της χώρας και τη συνεπακόλουθη πλήρη εξάρτηση μας από τους δανειστές, προβαίνουν σε δηλώσεις με χαρακτηρισμούς και υπονοούμενα για τον πολιτικό ηγέτη της ισχυρότερης οικονομίας της Ευρώπης. Βέβαια αν η κ. Μέρκελ ήταν του ίδιου άθλιου επιπέδου με κάποιους από τους εν Κύπρω υβριστές της, με ένα της νεύμα θα είχε οδηγήσει την Κύπρο στην οριστική και επίσημη χρεοκοπία.

Μήπως ευθύνεται η Γερμανία και οι άλλες χώρες για τη δική μας τεράστια παραοικονομία και φοροδιαφυγή, για τις ασύλληπτες σπατάλες σε όλο τον δημόσιο τομέα;

Φταίει η κ. Μέρκελ και οι άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες γιο το πάρτι της μίζας και της διαφθοράς των πολιτικών και των στελεχών του ευρύτερου δημόσιου τομέα;

Είναι η καγκελάριος της Γερμανίας μήπως που μας ανάγκασε να καταναλώνουμε για δεκαετίες περισσότερα από όσα παρήγαμε;

Φταίει το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα και σι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εμείς βρεθήκαμε το 2010 με τεράστια ελλείμματα και χρέη, με μια οικονομία σε γυάλινα πόδια, με ένα κράτος κομματικοποιημένο, διεφθαρμένο, σπάταλο και αναποτελεσματικό και με ένα πολιτικό σύστημα αυτιστικό, ανίκανο, ανεύθυνο και -σ' έναν μεγάλο βαθμό- διεφθαρμένο;

Στην άσχημη κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα χρειαζόμεθα όσο ποτέ άλλοτε τις γνήσιες και καλές σχέσεις με τους άλλους. Τέτοιες σχέσεις δεν μπορούν να αναπτυχθούν χωρίς τον αλληλοσεβασμό και την αλληλοεκτίμηση. Η Κύπρος χρειάζεται ηγεσία που να κατανοεί τη σημασία των γνήσιων και καλών σχέσεων με τους άλλους. Κυρίως με αυτούς που μοιραζόμαστε το ίδιο σπίτι, τους Ευρωπαίους συμπολίτες μας. Αυτά τα απλά, αλλά άκρως ουσιώδη, πράγματα φαίνεται ότι δεν τα αντιλαμβάνονται τα στελέχη των εκλογικών επιτελείων των κ.κ. Μαλά και Λιλλήκα. Γιατί αν τα αντιλαμβάνονταν δεν θα έλεγαν αυτά που είπαν για την κ. Μέρκελ.