Γράφει ο Αιμίλιος Λεμονάρης

Δικηγόρος, Λευκωσία

17.10.2012 - Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Ο πρόεδρος έχει στο αίμα του τα γονίδια του επαναστάτη.  Παρουσιάζεται αποφασισμένος να σηκώσει ψηλά την κόκκινη σημαία της επανάστασης.  Θέμα της προεδρικής αγανάκτησης είναι η εισήγηση για κατάργηση του δέκατου τρίτου μισθού και της ΑΤΑ.  Το δήλωσε ξεκάθαρα ο ίδιος στη γιορτή των Λαϊκών Οργανώσεων στο Πισσούρι.  Θα βγει στους δρόμους μαζί με τους εργαζόμενους αν η Τρόικα δεν αποσύρει την εισήγηση για κατάργηση του δέκατου τρίτου μισθού και της ΑΤΑ.  Το θέαμα του προέδρου με την κόκκινη σημαία της επανάστασης επικεφαλής μιάς μαζικής διαδήλωσης στους δρόμους της πρωτεύουσας θα είναι καταπληκτικό.  Η διαπραγμάτευση των όρων για την παραχώρηση του δανείου που όπως φαίνεται περιλαμβάνουν την κατάργηση του δέκατου τρίτου μισθού και της ΑΤΑ διεξάγεται μεταξύ της Τρόικας και του προέδρου.  Η Τρόικα υποβάλλει εισηγήσεις και ο πρόεδρος θα αποφασίσει.  Αν καταργηθεί ο δέκατος τρίτος μισθός και η ΑΤΑ αυτό θα γίνει με απόφαση του προέδρου.  Δεν έχω υπόψη μου και νομίζω ότι δεν υπάρχει προηγούμενο προέδρου η άλλου αρχηγού κράτους ο οποίος κατέβηκε στους δρόμους επικεφαλής διαδηλώσεων.  Η συμμετοχή σε διαδηλώσεις δεν συμβιβάζεται με το αξίωμα του προέδρου.  Ο πρόεδρος είναι ο αρχηγός του κράτους.  Εκπροσωπεί το νόμο και την τάξη.  Έχει ευθύνη για τη ηρεμία στη χώρα.  Είναι καθήκον του να φροντίζει για την ευημερία των πολιτών.  Δεν ταιριάζει στον πρόεδρο να κατεβαίνει στους δρόμους και να ανεμίζει τη σημαία του επαναστάτη.  Ο πρόεδρος δεν πρέπει μόνο να είναι σοβαρός.  Πρέπει και να φαίνεται ότι είναι σοβαρός.  Η δήλωση ότι θα κατεβεί στους δρόμους για να προστατεύσει την ΑΤΑ και τον δέκατο τρίτο μισθό δεν είναι σοβαρή.  Είναι μια  ατυχής δήλωση η οποία εξευτελίζει και τον ίδιο και το κράτος.    Δείχνει το βαθμό της σοβαρότητας του ανθρώπου που κατέχει αυτές τις κρίσιμες ώρες το αξίωμα του αρχηγού του κράτους.  Αποδεικνύει ότι ο πρόεδρος  δεν έχει συναίσθηση του ρόλου του και της σοβαρότητας του αξιώματος που κατέχει.  Η ευθύνη για τα σημερινά άσχημα χάλια της οικονομίας βαρύνει την ίδιο.  Όταν παρέλαβε την προεδρία η οικονομία δεν είχε κανένα πρόβλημα.  Είναι οι πράξεις και οι παραλείψεις του που οδήγησαν στο μηχανισμό στήριξης.  Η προσπάθεια να φορτωθεί η ευθύνη για την άσχημη κατάσταση της οικονομίας στις εμπορικές τράπεζες δεν πείθει κανένα.  Η ατολμία του να πάρει τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα στο χρόνο που έπρεπε είναι η αιτία που έκαμε το ποτήρι να ξεχειλίσει.  Τώρα βρέθηκε στην ανάγκη να καλέσει την Τρόικα να μελετήσει την κατάσταση και να υποβάλει εισηγήσεις.  Η Τρόικα εμελέτησε επί τόπου το πρόβλημα και κατέθεσε τις εισηγήσεις της.  Οι εισηγήσεις της Τρόικας έχουν στόχο να συμμαζέψουν το σπάταλο κράτος.  Περιλαμβάνουν την κατάργηση της ΑΤΑ και του δέκατου τρίτου μισθού.  Στο μυαλό του προέδρου οι προτάσεις της Τρόικας αποτελούν επίθεση στα κεκτημένα των εργαζομένων.  Νομίζει ότι το καθήκον που μπαίνει μπροστά του είναι να προστατεύσει τα κεκτημένα των εργαζομένων.  Δεν αντιλαμβάνεται ότι το πρώτιστο καθήκον που καλείται να επιτελέσει ως Πρόεδρος είναι να διασώσει το κράτος από τη χρεωκοπία.  Μέχρι τώρα μιλούσε για αντιπροτάσεις και για σκληρές μάχες για να αναγκάσει την Τρόικα να υποχωρήσει από τους όρους της.  Ξεχνά ότι είναι η Κύπρος που ζητιανεύει για δάνειο και δεν μπορεί να υπαγορεύει όρους.  Τα πράγματα είναι απλά.  Αν δεν δεχθεί τους όρους της Τρόικας η Κύπρος δεν παίρνει το δάνειο.  Δηλώνει θριαμβευτικά ότι θα κατέλθει σε διαδηλώσεις στους δρόμους για να περισώσει  το δέκατο τρίτο μισθό και την ΑΤΑ.  Την ώρα που έπρεπε αγνόησε τις προειδοποιήσεις της αντιπολίτευσης.  Φοβήθηκε να πάρει τα κατάλληλα μέτρα.  Τώρα που το μαχαίρι έφθασε στο κόκκαλο κάμνει μεγαλόστομες δηλώσεις ότι θα κατεβεί στους δρόμους για να προστατεύσει τα κεκτημένα των εργαζομένων.  Ζήλεψε τη δόξα του επαναστάτη και ξέχασε ότι ως πρόεδρος έχει χρέος να πάρει τα μέτρα που χρειάζονται για να αποφευχθεί η χρεωκοπία της χώρας.  Δεν αντιλαμβάνεται ότι ο ρόλος του επαναστάτη δεν κολλά στο αξίωμα του προέδρου.