Από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τους δήμους, επιχειρήθηκε από το κάθε κόμμα να παρουσιάσει τα αποτελέσματα με τέτοιο τρόπο που το ίδιο να φαίνεται κερδισμένο ή τουλάχιστον όχι χαμένο. Έτσι καταλήξαμε να έχουμε δύο τρία κόμματα που βγήκαν κερδισμένα δύο τρία που διατείνονται ότι καθόλου δεν έχασαν και κάποια άλλα που σωπαίνουν ως να μην προέκυψε κάτι το άξιον λόγου, σε αντίθεση με τις προεκλογικές τους φανφάρες που ήταν συνεχείς.

Ποια είναι όμως η αλήθεια και η πραγματικότητα;

Η αλήθεια και η πραγματικότητα είναι ότι ο νικητής πρέπει, αντικειμενικά, να αναζητηθεί πρώτιστα σε σχέση τον αριθμό και σε επίπεδο των δημαρχιών που εξασφάλισε, αφού το σύστημα μας είναι δημαρχοκεντρικό. Και σε αυτή τη βάση ο ΔΗΣΥ είναι κερδισμένος, γιατί εξασφάλισε τους περισσότερους δημάρχους, ενώ ειδικά στους πέντε μεγάλους δήμους τα πήγε και πάλι πολύ καλά, αφού μόνο στην Πάφο και τη Λεμεσό εξελέγησαν δήμαρχοι που δεν τους υποστήριξε. Και βέβαια αυτό το αποτέλεσμα ο ΔΗΣΥ στόχευε από την αρχή, έστω και αν το αρνείται, να το αξιοποιήσει ποικιλοτρόπως ενόψει προεδρικών, ιδιαίτερα σε σχέση με κάποιες συνεργασίες και διεργασίες που σημειώθηκαν την προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών και οι οποίες δένουν με τις προεδρικές επιδιώξεις του.

Η μεγάλη χαμένη των εκλογών είναι η ΕΔΕΚ, αφού απέτυχε πλήρως να εκλέξει δημάρχους στους μεγάλους δήμους Πάφου και Στροβόλου, αλλά και στο Δήμο Κερύνειας που της είχε δοθεί από όλα τα άλλα κόμματα.

Χαμένο σε μικρότερο βαθμό πρέπει να θεωρηθεί και το ΔΗΚΟ, αφού ναι μεν έβγαλε κάποιους δικούς του δημάρχους όπως στην Αγλαντζιά και την Πάφο αλλά έχασε στην εκλογή δικών του υποψηφίων σε περισσότερους δήμους όπως ο Άγιος Δομέτιος, η Έγκωμη, η Λάρνακα και τα Λατσιά, ενώ η ευρεία συνεργασία του με το ΑΚΕΛ στην πορεία εξελίχθηκε περισσότερο ως αλά καρτ παρά ως γενικότερη προγραμματική συμφωνία.

Το ΑΚΕΛ είχε και αυτό κάποιες απώλειες αλλά ήταν μάλλον προβλεπόμενες στον προϋπολογισμό του για τους δήμους, αφού το πρωτεύον και ο στρατηγικός στόχος για το κόμμα αυτό ήταν να υπάρξει συνεργασία με κάθε θυσία με το ΔΗΚΟ, ενόψει προεδρικών. Έτσι, έστω και αν θυσιάστηκαν κάποιες δημαρχίες, η αντοχή του στην επαρχία Λεμεσού και τα καλά αποτελέσματα που πέτυχε στους κομματικούς συνδυασμούς των δημοτικών συμβούλων περιόρισαν σημαντικά τη ζημιά του. Αλλά κάποια ζημιά είχε και το ΑΚΕΛ, έστω και αν αυτή είναι αρκετά μικρότερη από αυτή της ΕΔΕΚ και του ΔΗΚΟ.

Όσον αφορά τα μικρότερα, Ευρωπαϊκό Κόμμα και Οικολόγους, κινήθηκαν γενικά στα ίδια επίπεδα. Όμως τα οριακά αποτελέσματα που υπήρξαν σε αρκετούς δήμους προβλέπεται ότι θα τους δώσουν ιδιαίτερη αξία σε ό,τι αφορά πιθανές συνεργασίες σε μελλοντικές αναμετρήσεις.

Πέρα όμως από τα πιο πάνω που αφορούν άμεσα και κατευθείαν τα κόμματα, ιδιαίτερης μνείας αξίζουν άλλα δύο σημαντικά φαινόμενα που εμφανίστηκαν με έντονο τρόπο σε αυτές τις εκλογές.

Το πρώτο είναι η μεγάλη αποχή, που σε ό,τι αφορά ιδιαίτερα κάποια αστικά κέντρα ξεπερνά το 35% και σε κάποιες περιοχές τους αγγίζει και το 45%, ενώ το δεύτερο είναι η απόρριψη από το εκλογικό σώμα αρκετών καρεκλοκένταυρων δημάρχων. Και τα δύο αυτά φαινόμενα είναι εξαιρετικής σημασίας και αλληλένδετα. Πρέπει δε να γίνει κατανοητό από τα κόμματα πως αν δεν προχωρήσουν σε ουσιαστικές πρωτοβουλίες για να ανακόψουν την σταθερή άνοδο της αποχής, με μέτρα όπως η ελαχιστοποίηση της ανάμειξης τους στις τοπικές εκλογές και ο περιορισμός των θητειών σε όλα τα δημόσια αξιώματα στις δύο θητείες, τότε δεν είναι μόνο η αποχή που θα αυξάνεται με ταχύτερους ρυθμούς, αλλά και η απαξίωση των κομμάτων και της πολιτικής Και αυτό γιατί δεν θα αργήσουν να εμφανίζονται ή καλύτερα να αναδεικνύονται με εντονότερο τρόπο περισσότερα φαινόμενα διαφθοράς και καθεστωτισμού, που ήδη παρατηρούνται, ενόσω δεν μπαίνουν αποτελεσματικοί φραγμοί και ασφαλιστικές δικλίδες που να αποτρέπουν τη συνεχή και πολύχρονη παρουσία κάποιων σε πολιτικά αξιώματα.