Οι αποκαλύψεις της εβδομάδας που διέρρευσε ήταν τόσες και τέτοιες που κανονικώς εχόντων των πραγμάτων η Νομική Υπηρεσία θα έπρεπε να δουλεύει νυχθημερόν και ακατάπαυστα για να φτάσει, μέχρι το τέλος του χρόνου, να προσάψει τις ανάλογες με τις αποκαλύψεις κατηγορίες και να στείλει στα δικαστήρια τους υπεύθυνους για την κατάρρευση της οικονομίας, αφού ακόμα και τώρα σπεύδουν, ο καθένας, να σώσει το τομάρι του κι ας χαθεί ο τόπος.

Εξάλλου πλείστοι εξ αυτών έχουν και εκτός Κύπρου χοντρούς κουμπαράδες και στην έσχατη θα την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Βλέπουν όμως στην επιδεικνυόμενη ανοχή και τη συνακόλουθη ατιμωρησία, την ευκαιρία να βγουν καθαροί και ξεχρεωμένοι και από αυτή τη σκανδαλώδη ασυδοσία, όπως βγήκαν και στην εποχή του σκανδάλου του Χρηματιστηρίου. Για να μη μιλάμε όμως γενικά, η στήλη παίρνει ως αφορμή σήμερα ένα από τα έγγραφα που είδαν το φως της δημοσιότητας εσχάτως και αναφέρεται σε 36 επιχειρηματικούς ομίλους πελάτες της Τράπεζας Κύπρου, με τεράστια δάνεια που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν κανονικά. Το έγγραφο, που υπογράφει ο Γιάννης Κυπρή, CEO της Τράπεζας, όταν αυτό συντάχθηκε στις 15/02/2013, αποκαλύπτει μια εικόνα ασυδοσίας στα υψηλά δώματα του Οργανισμού που επέτρεψε να έχουν δοθεί δάνεια ύψους 1,8 δισ. χωρίς τις ανάλογες πραγματικές εξασφαλίσεις.

Ως θέμα αρχής εμείς θα σταθούμε μόνο σε δύο περιπτώσεις, της Leptos που πήρε δάνεια 235 εκατ. ευρώ και της Aristo που πήρε 198 εκατ. ευρώ, όχι γιατί τις αντιπαθούμε αλλά επειδή ήταν συνδεδεμένες εταιρείες με το Δ.Σ. της Τράπεζας. Για όσους τυχόν ξέχασαν, θυμίζουμε ότι ο Θεόδωρος Αριστοδήμου ήταν ο πρόεδρος του Δ.Σ. της Τράπεζας. Κοντολογίς «τζείνοι παπάδες τζείνοι τατάδες», με τις δύο εταιρείες να αποτελούν τη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα της έκθεσης της Τράπεζας.

Τούτων λεχθέντων και κατατεθέντων εγγράφως στην έκθεση Κυπρή, σε μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της, λογικά θα έπρεπε ο γενικός εισαγγελέας να έχει κινήσει ήδη τις διαδικασίες ποινικής έρευνας εναντίον μιας σειράς εμπλεκομένων. Δηλαδή εναντίον όλου του τότε Δ.Σ. της Τράπεζας Κύπρου και του τότε CEO, Ανδρέα Ηλιάδη, όλων των οργάνων ελέγχου της Τράπεζας, αλλά ενδεχομένως και του Οίκου εξωτερικών ελεγκτών, ο οποίος θεωρούμε ότι και σήμερα ελέγχεται και θα πρέπει να αποζημιώσει τους καταθέτες της Τράπεζας, πληρώνοντας όλο το ποσό της συγκεκριμένης ζημιάς και όχι να φορτωθεί κι αυτό στο κούρεμα των καταθετών.

Παράλληλα, ο ιμάντας της έρευνας θα πρέπει να πιάσει και την Κεντρική Τράπεζα που θα έπρεπε να γνωρίζει, όπως και όλοι γνωρίζαμε, ότι Αρίστο και Λεπτός ήταν συνδεδεμένες εταιρείες με το Δ.Σ. της Τράπεζας. Μόνο που εμείς δεν είχαμε στοιχεία, πράγμα που δεν μπορεί να πει η Κεντρική. Το συγκεκριμένο έγγραφο αποκαλύπτει ένα σύστημα πραγμάτων τραπεζικών ταγών και μεγαλόσχημων επιχειρηματιών που έκοβαν κι έραβαν, αντικαθιστώντας στοιχειώδεις κανόνες του λεγόμενου banking με αλχημείες, αφού έφταναν μέχρι και του σημείου για δάνεια πολλών εκατομμυρίων που δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν, να παίρνουν από την Τράπεζα νέα δάνεια για αποπληρωμή των κακών δανείων!

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι κάτοχοι των τεραστίων αυτών δανείων με τίποτα δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους αυτά ή μεγάλο μέρος τους εκτός αν πουλήσουν περιουσίες τους. Οι πολιτικές και άλλες πιέσεις που ασκούνται τώρα, ιδιαίτερα μετά τη γνωστοποίηση της πρόθεσης για διαχωρισμό της Τράπεζας σε εμπορική και κτηματική, έχουν σαν στόχο να σταματήσουν οι πιέσεις στους κατόχους των δανείων μαμούθ για πώληση περιουσιακών στοιχείων για να μην πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Το δήλωσε ξεκάθαρα και ο Νίκος Σιακόλας. Τι σημαίνει όμως αυτό; Απλώς ότι κάποιος άλλος θα πρέπει να αναλάβει το καρκίνωμα. Κάποιος που δεν θα μπορεί να φωνάξει, όπως οι καταθέτες που θα υποστούν επιπρόσθετα, ανάλογο κι αυτής της ζημιάς κούρεμα είτε και ολόκληρη η οικονομία με την Τράπεζα Κύπρου να ακολουθεί τη μαύρη τύχη της Λαϊκής και να εκπνέει.