14 Αυγούστου 2005. Το Μπόινγκ της «Ήλιος» πέφτει στο Γραμματικό. 121 νεκροί. Ουδείς παραιτήθηκε και ουδείς τιμωρήθηκε. Πλήρης ατιμωρησία.

11 Ιουλίου 2011. Η Κύπρος ζει την τρίτη μεγαλύτερη συμβατική έκρηξη στον πλανήτη, στο Μαρί, με 13 νεκρούς. Αποπέμφθηκαν δύο υπουργοί αλλά –μέχρι στιγμής– ουδείς τιμωρήθηκε. Ούτε θα τιμωρηθεί...

Χωρίς να σημειώσουμε τις τεράστιες οικονομικές ζημιές, καταγράψαμε τέσσερεις τραγωδίες των τελευταίων 38 χρόνων, με 1284 νεκρούς και 1493 αγνοούμενους, για τις οποίες ουδείς τιμωρήθηκε, ούτε κανένας ανέλαβε πολιτική ευθύνη. Ως εάν να ζούμε σε κράτος χωρίς νόμους. Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε ένα κράτος όπου τους επώνυμους τούς κρίνει η ιστορία μετά θάνατον και τους ανώνυμους η δικαιοσύνη εν ζωή.

Όμως, όπως έχει αποδειχθεί, η απουσία λογοδοσίας και η ατιμωρησία έχουν ως συνέπεια την ασυδοσία. Με τη σειρά της η ασυδοσία είναι ο πρόξενος και άλλων πραξικοπημάτων, φαινομενικά αναίμακτων. Μέσα στα 38 αυτά χρόνια, τα πλέον εξόφθαλμα ήταν: Η κατασπατάληση δισεκατομμυρίων σε εξοπλιστικά προγράμματα –που δεν υπάκουαν στον οποιονδήποτε στρατιωτικό σχεδιασμό, εξ ου και πρόσφατα καταστρέψαμε 26.000 βλήματα που είχαν στοιβαχτεί στην Παλώδια από το 1974 και εντεύθεν– με κύριο στόχο τις «πολιτικές» μίζες – αποκορύφωμα ήταν το «πάρτι» των S-300. Το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, όταν –με την κάλυψη των πολιτικών– τράπεζες, χρηματιστές και εταιρείες έγδυσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού από τις οικονομίες του. Τότε, φτάσαμε να δούμε κόμματα να δημιουργούν επενδυτικές εταιρείες και πολιτικούς όλων των κομμάτων να μεσολαβούν, να επενδύουν και να παρέχουν και νομική προστασία. Ακολούθησε η φούσκα των ακινήτων, όταν ξαφνικά ένα σπίτι στον Πρωταρά στοίχιζε (και υποθηκευόταν) όσα και στο Μπέβερλι Χιλς. Η φούσκα έσκασε σαν νάρκη στα θεμέλια της οικονομίας, η οποία άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα, σε σημείο που δεόμεθα πια εις Κύριον να μας δείξει επιτέλους τον πάτο. Κορωνίδα όλης αυτής της ασυδοσίας αποδεικνύεται πλέον το τραπεζικό μας σύστημα, του οποίου τα κρυμμένα τραύματα τείνουν να μετεξελιχθούν σε γάγγραινα. Τον οδυνηρό ακρωτηριασμό θα τον βιώσουμε όλοι οι φορολογούμενοι. Διότι, απλούστατα, απ’ όπου και να δανειστεί το κράτος (Τρόικα, Ρωσία ή Κίνα) για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τα δανεικά θα τα πληρώσουμε όλοι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όπως και τα δανεικά για τη στήριξη των δημόσιων οικονομικών. Πανομοιότυπα όπως πληρώνουμε τώρα για τη ζημιά που υπέστη η ΑΗΚ στο Βασιλικό, για τη φούσκα των ακινήτων, για τα χαμένα του ΧΑΚ ή ακόμα και για τα αξιόγραφα των τραπεζών που μάσησαν τις οικονομίες και τα εφάπαξ χιλιάδων ανθρώπων. Και στην περίπτωση των τραπεζών, ουδείς θα τιμωρηθεί πάλι. Απλώς οι golden gentlemen θα πάνε σπίτια τους για να απολαύσουν όσα μάζεψαν…