Γράφει ο Ανδρέας Παράσχος

Αρθρογράφος, Διευθυντής εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (Έκδοση Κύπρου)

27.05.2012 - Η σύγκρουση συμφερόντων και η έρευνα στις τράπεζες

Πριν από μερικά χρόνια στις ΗΠΑ είχε αχθεί ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου μία υπόθεση περί δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων στον αμερικανικό στρατό. Ο ένας από τους εννέα δικαστές ζήτησε να εξαιρεθεί από την υπόθεση, διότι είχε γιο στη σχολή αξιωματικών του Ναυτικού. Αυτό, ονομάζεται «σύγκρουση συμφερόντων» και εφαρμόζεται σε κράτη που στοιχειωδώς σέβονται τον εαυτό τους και όπου η δικαιοσύνη προσπαθεί να λειτουργεί χωρίς να βλέπει πρόσωπα και εξουσίες. Στην Κύπρο η «σύγκρουση συμφερόντων» όχι μόνο δεν δηλώνεται αλλά θεωρείται και μαγκιά. Όπου κοιτάξεις, θα βρεις διαπλεκόμενα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Τώρα, για παράδειγμα, γίνεται λόγος από πλευράς κυβέρνησης, κομμάτων και Βουλής περί της ανάγκης διεξαγωγής έρευνας για τις τράπεζες. Πώς, δηλαδή, οι τράπεζες  έφτασαν την κυπριακή οικονομία και τον τόπο στο χείλος του γκρεμού. Όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο και κάποιοι θα πρέπει να πληρώσουν τον λογαριασμό, οι πολιτικοί ζητούν άμεσα τη διεξαγωγή έρευνας.

Αυτός ο «ποντιοπιλατισμός» επινοήθηκε για να φαίνονται οι ίδιοι καθαροί, καθώς και για να υπονοείται απάτη που τη συγκαλύπτουν άλλοι. Η «έρευνα» αποδεικνύεται μια εξαιρετική μέθοδος για επιμηθείς ή για απατεώνες λευκού κολάρου. Στην Κύπρο είναι πλέον κεκτημένο του κατεστημένου ότι τις μεγάλες κομπίνες και τα τραγικά λάθη τα κρίνει η Ιστορία και ποτέ η Δικαιοσύνη. Θέλετε παραδείγματα; Έχουμε την «Helios» με 121 νεκρούς. Ουδείς πλήρωσε και ουδείς θα πληρώσει. Ούτε ο πολιτικός προϊστάμενος του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας (ΤΠΑ), ούτε οι υπάλληλοι του ΤΠΑ, ούτε οι ιδιοκτήτες της εταιρείας, ούτε και οι διευθυντές. Οι μόνοι που πλήρωσαν ήταν οι νεκροί και οι τραγικές οικογένειες. Θέλετε λιγότερους νεκρούς και περισσότερο χρήμα; Το Μαρί κουβαλάει μαζί του13 νεκρούς και το μέγα ενεργειακό πλήγμα στον ηλεκτροπαραγωγό σταθμό, που το πληρώνει και σε χρήμα ολόκληρος ο λαός μέσω των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος. Θέλετε κι άλλο παράδειγμα; Το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου. Τα κόμματα όχι μόνο έφτιαξαν ένα νόμο γεμάτο τρύπες αλλά κάποια από αυτά δημιούργησαν και επενδυτικές εταιρείες, ενώ πολιτικοί έκαναν χοντρές μπάζες. Θυμάστε τότε; Οι τραπεζίτες όχι μόνο δεν ελέγχονταν για τη ληστεία που έγινε αλλά τους συμπεριφέρονταν όλοι σαν να ήταν ημίθεοι. Και τότε τον λογαριασμό τον πλήρωσε ολόκληρο ο κοσμάκης. Τους αυτουργούς, αντί της δικαιοσύνης,  θα τους κρίνει η Ιστορία..!

Τώρα, με τις τράπεζες, πάλι ζητούν όλοι να γίνει έρευνα! Βγήκε πρώτα η κυβέρνηση και δήλωσε ότι θα προχωρήσει σε έρευνα και κατόπιν η Βουλή και δεν ξέρουμε ποιος άλλος θα κρυφτεί πίσω από μια έρευνα. Θα ερευνήσει ας πούμε μία Black Rock τι έκαναν οι διευθύνσεις και τα Δ.Σ. των τραπεζών και βρέθηκαν εκτεθειμένες, κυρίως η Τράπεζα Κύπρου και η Λαϊκή με 25 δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα. Ναι, αλλά οι ίδιοι κύριοι των Δ.Σ. και τα golden boys, οι διευθυντάδες τους, αφού βούλιαξαν τις τράπεζες, ανέλαβαν στη συνέχεια την ανακεφαλαιοποίησή τους, ώστε να τις σώσουν! Μα αφού τις βούλιαξαν σημαίνει ότι δεν ήταν οι κατάλληλοι να τις σώσουν. Κατά τη βίβλο της λειτουργίας των τραπεζών, δεν ήταν fit and proper, άρα πως τα Δ.Σ. τους επέτρεπαν και επιτρέπουν να είναι ακόμα στο πηδάλιο; Πάει να πει ότι και τα Δ.Σ. δεν είναι fit and proper; Πώς να είναι όμως; Όταν μέλη των Δ.Σ. έχουν δάνεια δεκάδων εκατομμυρίων που δεν εξυπηρετούνται, πώς είναι δυνατόν να ελέγξουν ουσιαστικά τη διεύθυνση της τράπεζας, όταν τους καλύπτει; Αν τα Δ.Σ. δεν είναι fit and proper, τότε ελέγχεται η εποπτική αρχή, δηλαδή η Κεντρική Τράπεζα. Που έχει διοικητή –κατά το Σύνταγμα– ανεξάρτητο αξιωματούχο. Αυτόν ποιος θα τον ελέγξει; Το Συνταγματικό Δικαστήριο ή μήπως η Βουλή; Ήταν fit and proper η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών να αποφασίσει για τη διάσωση της Λαϊκής ή να έχει λόγο σε αυτούς που θα διορίσει η κυβέρνηση στο νέο Δ.Σ. της τράπεζας; Μήπως ο πρόεδρος της Επιτροπής θα έπρεπε εξαρχής να δηλώσει σύγκρουση συμφερόντων ως ένας εκ των δικηγόρων της Λαϊκής; Μήπως και άλλοι βουλευτές θα έπρεπε να κάνουν το ίδιο, είτε διότι έχουν επαγγελματική σχέση με την τράπεζα, είτε διότι είναι μέτοχοι, είτε επειδή έχουν μεγάλα δάνεια ή έστω συγγενείς πρώτου βαθμού να δουλεύουν στην τράπεζα; 
 

Το πιο ανατριχιαστικό είναι ότι ως κοινωνία δεν μας φοβίζει πλέον η διαφθορά Αντίθετα, έχω την αίσθηση, ότι ο καθένας αναζητεί μία ευκαιρία να χωθεί σ’ αυτήν…