Το Κυπριακό απλά βολεύει τους πολιτικούς μας, οι οποίοι, φορώντας τον μανδύα των πρυτάνεων της θεωρίας του προβλήματος, μπορούν άνετα να ασχολούνται με όσα θεωρούν σημαντικά και αποδοτικά για τους ίδιους και τα κόμματά τους.

Είναι γι’ αυτό που ενώ το προεκλογικό παιγνίδι θα παιχτεί στη βάση σκληρών θέσεων επί του Κυπριακού, το πραγματικό παιγνίδι για κατάληψη της εξουσίας θα έχει μια κρυμμένη ατζέντα που πιθανότατα να οδηγήσει σε αναπάντεχες ανατροπές. Ανατροπές σε συμμαχίες που σήμερα και από πολλούς θεωρούνται δεδομένες. Ακόμα και εντελώς αναπάντεχες ανατροπές της τελευταίας στιγμής με αποχωρήσεις υποψηφίων που θα θεωρούνται μέχρι εκείνη τη στιγμή σαν φαβορί.

Είναι πολύ χαρακτηριστική η απάντηση υψηλόβαθμου στελέχους του ΑΚΕΛ σε μερικούς δημοσιογράφους όταν πρόσφατα ρωτήθηκε αν θα είναι τελικά υποψήφιος ο Δημήτρης Χριστόφιας: «Στο ΑΚΕΛ λειτουργεί ως οροθέσιο το ένστικτο αυτοσυντήρησης». Αν δηλαδή η Εζεκία Παπαϊωάννου καταλήξει ότι η υποψηφιότητα Χριστόφια δεν έχει την όποια προοπτική επιτυχίας, το κόμμα θα επιλέξει άλλη υποψηφιότητα έστω κι αν αυτή δεν προέρχεται από την αριστερή όχθη του κυπριακού κομματικού Σηκουάνα. Το ΑΚΕΛ δεν θα πάει δηλαδή στις προεδρικές εκλογές και ό,τι ήθελεν προκύψει ή να πάει με κομματικό υποψήφιο έστω κι αν «χάσει έντιμα». Στην πολιτική η εκούσια ήττα έχει έκταση με αφετηρία τη βλακεία και τέρμα την καταστροφή. Και στο ΑΚΕΛ ούτε βλάκες είναι ούτε αυτοκαταστροφικοί γιατί γνωρίζουν ότι η επόμενη πενταετία όσο είναι κρίσιμη για την Κύπρο άλλο τόσο είναι και για το μέλλον του κόμματος.

Με τον Δημήτρη Χριστόφια να μη διεκδικεί την προεδρία το ΑΚΕΛ, μπορεί να πετύχει στους εναπομείναντες μήνες να εξωραΐσει όσο είναι δυνατόν και το τρωθέν κύρος του Προέδρου.

Ένα τέτοιο σενάριο, που το πιθανότερο είναι ότι θα ξεκαθαρίσει εντός των προσεχών 10-15 ημερών, δίνει στην προεκλογική εκστρατεία μια άλλη δυναμική καθώς είναι πολύ πιθανός ο σχηματισμός ενός ισχυρού συνασπισμού διεκδίκησης της προεδρίας, ο οποίος θα αναγκάσει τον Νίκο Αναστασιάδη και την Πινδάρου να αλλάξουν ίσως στρατηγική και ποιος ξέρει τι άλλο…

Γι’ αυτούς τους λόγους είναι που πιστεύουμε ότι το Κυπριακό όχι μόνο δεν έχει στην πραγματική ατζέντα των κομματικών σχηματισμών την πρώτη θέση, αλλά θεωρείται ως δεδομένο πολιτικό εργαλείο προφασιζόμενων αρχών.
Από την άλλη, η στήλη πιστεύει ότι το πραγματικό ανάστημα του Κυπριακού ως εμποδίου στην υλοποίηση των σχεδιασμών για τη διαχείριση των ενεργειακών πόρων που έχει ο κάθε κομματικός σχηματισμός κατά νου, θα εμφανιστεί στο προσεχές μέλλον μπροστά μας όπως εμφανίστηκε το παγόβουνο που βούλιαξε τον Τιτανικό.