Εξαρχής διευκρινίζουμε ότι σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με την τουρκική πολιτική επί του ζητήματος, διότι –αυτονόητα– η Άγκυρα προωθούσε και προστάτευε τα δικά της συμφέροντα, αρνούμενη αρχικά να αναγνωρίσει την ύπαρξη του προβλήματος και στη συνέχεια να συνεργαστεί δίνοντας στοιχεία, όπως για παράδειγμα για χώρους ταφής, ώστε να διακριβωθεί η τύχη αγνοουμένων. Θα ασχοληθούμε όμως με τη στάση της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ), εξ αφορμής του γεγονότος ότι το πρόγραμμα εκταφής και ταυτοποίησης λειψάνων, που εγκαινιάστηκε το 2005, κινείται με απαράδεκτα αργούς ρυθμούς.

314 από τους 1.995 μέσα σε 7 χρόνια
Στη ΔΕΑ έχουν συνολικά υποβληθεί 1.995 υποθέσεις από τις δύο κοινότητες, εκ των οποίων οι 1.493 αφορούν Ε/κ αγνοούμενους ενώ οι 502 Τ/κ αγνοούμενους. Μέχρι σήμερα, δηλαδή σε διάστημα επτά και πλέον χρόνων, έχουν αποδοθεί στους συγγενείς μόνο 314 λείψανα (253 Ε/κ και 61 Τ/κ), από τα 838 λείψανα που έχουν εκταφεί και βρίσκονται στοιβαγμένα σε κιβώτια στο Ανθρωπολογικό Εργαστήριο της ΔΕΑ παρά το αεροδρόμιο Λευκωσίας. Τουτέστιν, 524 λείψανα αναμένουν ταυτοποίηση, εξ αυτών και λείψανα Τ/κ, τα οποία ωστόσο δεν υπερβαίνουν τα 70, όπως επιβεβαιώνει τουρκοκυπριακή πηγή.

Παράλληλα, από την τελευταία έκθεση της ΔΕΑ προκύπτει ότι στο Ανθρωπολογικό Εργαστήριο υπάρχουν 169 λείψανα στα οποία έχουν διεκπεραιωθεί οι ανθρωπολογικές αναλύσεις, ωστόσο δεν έχουν σταλεί για ταυτοποίηση στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής (ΙΝΓΚ) για λόγους που δεν αναφέρονται. Ακόμα, υπάρχουν μερικές δεκάδες (!) λείψανα τα οποία έχουν ταυτοποιηθεί από το ΙΝΓΚ, έχουν επιστραφεί στο Ανθρωπολογικό εδώ και πολύ καιρό, αλλά παραμένουν στα ράφια του Εργαστηρίου για λόγους που μόνο η ΔΕΑ γνωρίζει.

Σύμφωνα με στοιχεία που κατέχουμε, το ΙΝΓΚ έλαβε σκελετικά δείγματα από το Ανθρωπολογικό Εργαστήριο για τελευταία φορά τον Μάιο του 2011(!). Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, πέραν των 200 οικογενειών αγνοουμένων, ενώ θα μπορούσαν να έχουν παραλάβει τα λείψανα των αγαπημένων τους προσώπων, συνεχίζουν να ζουν το πολύχρονο και αγωνιώδες δράμα τους, λόγω μιας ασύγγνωστης συμπεριφοράς της ΔΕΑ. Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις που οι εκταφές έγιναν πριν από χρόνια, οι συγγενείς το γνωρίζουν, όπως γνωρίζουν και επακριβώς ποιοι είναι οι αγνοούμενοι, αλλά τα λείψανα δεν τους έχουν ακόμα αποδοθεί! Δηλαδή, με τους ρυθμούς που δουλεύει η ΔΕΑ σήμερα, θα χρειαστούν 45 και πλέον χρόνια για να διερευνήσει τις 1.995 υποθέσεις που έχει στα χέρια της!

Ποιοι είναι όμως αυτοί που ενεδύθησαν τόση δύναμη ώστε να περιφρονούν εκείνους που είναι οι πραγματικοί τους εντολοδόχοι, δηλαδή οι συγγενείς των αγνοουμένων; Ποιοι είναι αυτοί που με τη συμπεριφορά τους γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις 11 χώρες (μεταξύ τους και η Κύπρος) και την Κομισιόν που μέχρι σήμερα χρηματοδοτούν το πρόγραμμα εκταφών και ταυτοποιήσεων και που, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της η ΔΕΑ, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2010 είχαν εισφέρει 10.592.207 δολάρια; Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για το 2011, ενώ ο μόνος προϋπολογισμός που έχει αναρτηθεί είναι αυτός του 2008, ο οποίος παρουσιάζει έξοδα 3.466.013 δολαρίων. Για τα άλλα έξι έτη λειτουργίας του προγράμματος δεν έχουν αναρτηθεί προϋπολογισμοί.

Η ΔΕΑ και το πρόγραμμά της
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, όπως έχουμε προαναφέρει, άρχισε να λειτουργεί το 2005 και αφού το 2003 είχε προηγηθεί η άρση της απαγόρευσης από τον τουρκικό στρατό της διέλευσης των οδοφραγμάτων και δινόταν έτσι η ευκαιρία για έρευνες και εκταφές σε όλο το νησί.

Οι εκταφές, οι ανθρωπολογικές εξετάσεις και οι ταυτοποιήσεις γίνονται από Ε/κ και Τ/κ επιστήμονες. Αρχικά, η διαδικασία ήταν –στη βάση συμφωνίας που είχε συνάψει η ΔΕΑ– υπό την επίβλεψη επιστημόνων της μη κυβερνητικής οργάνωσης Inforce (με έδρα τη Βρετανία), οι οποίοι συνεργάζονταν με Κύπριους επιστήμονες στις εκταφές. Στην πορεία προέκυψαν διαφωνίες μεταξύ ΔΕΑ και Inforce, με αποτέλεσμα τον τερματισμό της συμφωνίας και τη χρηματική αποζημίωση της Inforce. Στη συνέχεια συνήφθη νέα συμφωνία της ΔΕΑ με τη μη κυβερνητική οργάνωση ΕΑΑF (με έδρα την Αργεντινή), η οποία επίσης αποσύρθηκε σε διάστημα λιγότερο των δύο χρόνων.

Ο επικεφαλής της οργάνωσης, Λουίς Φοντεμπρίτερ, είναι ο επιστήμονας που έκανε και την εκταφή του λειψάνου του θρυλικού Ερνέστο Τσε Γκεβάρα στη Βολιβία το 1997 και ο οποίος στις 25/01/2009 έδωσε στην «Κ» συνέντευξη, μιλώντας μας για τις εμπειρίες του σε δεκάδες χώρες όπου η ΕΑΑF από το 1984 διενεργεί εκταφές. Η ΕΑΑF τυπικά εξακολουθεί να είναι σύμβουλος της ΔΕΑ, χωρίς όμως την οποιαδήποτε ανάμειξη στο πρόγραμμα. Μετά από επικοινωνία μας με την ΕΑΑF, μας ελέχθη ότι ο λόγος που αποχώρησαν είναι κυρίως διότι διαφωνούν με τον τρόπο που η ΔΕΑ λειτουργεί το πρόγραμμα. Αντιληφθήκαμε από τα λεχθέντα ότι γίνεται λόγος για έλλειψη προγραμματισμού και συντονισμού.

Για προσωπικό (αρχαιολόγους) που προσλαμβάνεται περιστασιακά στις εκταφές και γι’ αυτό αποχωρεί πριν αποκτήσει την ανάλογη πείρα, με αποτέλεσμα το πρόγραμμα να μην είναι τόσο αποδοτικό όσο πρέπει. Επίσης, γίνεται λόγος για προσωπικό που δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στα καθήκοντά του, διότι δεν έχει ανάλογες εμπειρίες στο management αλλά και στη διαχείριση του υλικού, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προστριβές και άλλα συναφή προβλήματα, και από τα παραδείγματα που μας δόθηκαν εννοείτο σαφώς το Ανθρωπολογικό Εργαστήριο.

Γι’ αυτό, όπως μας υπέδειξαν, το Εργαστήριο είναι γεμάτο με κιβώτια οστών που δεν έχουν τύχει ακόμα ανθρωπολογικής επεξεργασίας ώστε να σταλούν για ταυτοποίηση. Αυτό μάλιστα ενέχει τον κίνδυνο τα οστά να προσβληθούν από μύκητες και να καταστραφούν. Από τα τέλη του 2007, που στην ουσία η ΕΑΑF είχε απεμπλακεί από το πρόγραμμα της ΔΕΑ, αυτό λειτουργεί υπό την καθοδήγηση της ίδιας της ΔΕΑ.

Αν λάβει κανείς υπόψη ότι, με βάση τα στοιχεία της ΔΕΑ, 500 και πλέον λείψανα αναμένουν ανθρωπολογική εξέταση και ταυτοποίηση, και ότι από τον Μάιο του 2011 δεν έχουν σταλεί σκελετικά δείγματα από το Ανθρωπολογικό Εργαστήριο στο ΙΝΓΚ, τότε είναι εμφανές ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο Ανθρωπολογικό Εργαστήριο. Αν επίσης λάβουμε υπόψη ότι τα λείψανα που αποδόθηκαν στους συγγενείς για ταφή μέχρι σήμερα προέρχονται από εκταφές που έγιναν το 2007 και το 2008(!), τότε προκύπτει ότι τα λείψανα που έχουν εκταφεί το 2009, το 2010 και το 2011 δεν έχουν τύχει ακόμα ανθρωπολογικής επεξεργασίας, γι’ αυτό και οι τόσο μεγάλες καθυστερήσεις, για τις οποίες ακεραία την ευθύνη φέρει –κατά πως προκύπτει από τα στοιχεία και τα γεγονότα– η ΔΕΑ.

Η οποία ΔΕΑ δεν είναι φυσικά ούτε ανώνυμη ούτε και υπεράνω κριτικής, αν και είναι υπεράνω ελέγχου, όπως προκύπτει, αφού ουδείς φαίνεται να ζητά λογοδοσία της, παρά τα πολύ φτωχά αποτελέσματα που παρουσιάζει...

Αρχικά να σημειώσουμε ότι η ΔΕΑ συστάθηκε τον Απρίλιο του 1981, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής κοινότητας υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Για το υπό εξέλιξη πρόγραμμα, που άρχισε το 2005, η ΔΕΑ λειτουργεί κάτω από το United Nations Development Programme (UNDP). Τα τρία μέλη της ΔΕΑ είναι ο Ηλίας Γεωργιάδης (εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς), η Γκιουλντέν Πλουμέρ Κιουτσούκ (εκπρόσωπος της τουρκοκυπριακής πλευράς) και ο Κριστόφ Ζιρόντ (τρίτο μέλος, Ηνωμένα Έθνη). Ο κ. Γεωργιάδης παραιτήθηκε πρόσφατα από τη θέση του, όχι άνευ λόγου και αιτίας... και χωρίς μέχρι στιγμής να έχει αναπληρωθεί.

Πίσω έχει η αχλάδα... τη βρόμα
Το UNDP, παρ’ όλο που τυπικά το πρόγραμμα εκταφών και ταυτοποιήσεων λειτουργεί υπό τη σκέπη του, δεν ασκεί ουσιαστικό έλεγχο επί της ΔΕΑ. Ούτε πάνω στο ποιους Ελληνοκύπριους αρχαιολόγους προσλαμβάνει ο κ. Γεωργιάδης για τις εκταφές και ανθρωπολόγους για το Εργαστήριο, ούτε στο ποιους Τουρκοκύπριους η κ. Κιουτσούκ. Ούτε στο πόσες ώρες δούλεψαν, ούτε στο τι υπερωρίες πληρώθηκαν, ούτε στο ποιοι εκσκαφείς ενοικιάστηκαν, ούτε και στο ποια άλλα έξοδα υπάρχουν.

Το UNDP παραλαμβάνει τους λογαριασμούς και κρατά τα λογιστικά βιβλία του προγράμματος, δουλειά για την οποία, σύμφωνα με πληροφορίες μας, αμείβεται με ένα ποσοστό της τάξης του 6%. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι μέχρι το 2010 τα λεφτά που είχαν δώσει οι χορηγοί ήταν 10.592.207 δολάρια, τότε το UNDP, για το bookkeeping που κάνει, λογικά πρέπει να εισέπραξε ένα ποσό της τάξης των 600 και πλέον χιλιάδων δολαρίων.

Όταν όμως έφτασε ο κόμπος στο χτένι και οι δραματικές καθυστερήσεις στις αποδόσεις λειψάνων στις οικογένειες των συγγενών δημιούργησαν κλίμα δυσφορίας ανάμεσα στους συγγενείς (εμείς το γράψαμε πολλάκις, δίνοντας και συγκεκριμένα παραδείγματα), τα μέλη της ΔΕΑ άρχισαν να ανησυχούν ότι οι ευθύνες θα έπεφταν πάνω τους. Και όταν έγινε σαφές στους ίδιους ότι το φέουδο που έφτιαξαν στο Ανθρωπολογικό Εργαστήριο δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος που ανέλαβε, κυρίως μετά που εξαναγκάστηκαν σε αποχώρηση η Inforce και η EAAF, τότε αναζήτησαν αποδιοπομπαίο τράγο.

Θεώρησαν ως πλέον κατάλληλο θύμα το ΙΝΓΚ, καθότι οι επιστήμονες εκεί ποτέ δεν βγήκαν από τα εργαστήριά τους να παινευτούν για τη δουλειά που κάνουν με τις ταυτοποιήσεις και μονίμως διατηρούν ένα χαμηλό προφίλ. Εξάλλου, οι γενετιστές του ΙΝΓΚ ούτε πληρώνονται για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα για τους αγνοούμενους, ούτε υπερωρίες γράφουν. Το Ινστιτούτο παίρνει μόνο ένα ποσό για τα αντιδραστήρια που αγοράζει στο πλαίσιο του προγράμματος.

Έτσι, από τα τέλη του φθινοπώρου του 2011, άρχισαν να εμφανίζονται στα ε/κ ΜΜΕ ρεπορτάζ που άφηναν εκτεθειμένο το ΙΝΓΚ, του τύπου «έριδες μεταξύ ΙΝΓΚ και Ανθρωπολογικού Εργαστηρίου» και «τριγμοί στις έρευνες για τους αγνοούμενους», και τα οποία επίσης ανέφεραν πως το Ινστιτούτο αρνείται να υπογράψει το πρωτόκολλο που συμφωνήθηκε με τη ΔΕΑ για να συνεχίσει τις ταυτοποιήσεις και γι’ αυτό δεν παραλαμβάνει άλλα οστά. Η αλήθεια όμως για τα οστά είναι, όπως γράψαμε πιο πάνω, ότι το Ανθρωπολογικό Εργαστήριο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον όγκο δουλειάς.

Στις 29 Οκτωβρίου, το ΙΝΓΚ εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι: «Ο ισχυρισμός ότι το ΙΝΓΚ αρνείται να παραλάβει οστά για ταυτοποιήσεις είναι εντελώς ανυπόστατος [...] ζητεί από τη ΔΕΑ επανέναρξη αποστολής οστών για ταυτοποίηση [...] και είναι σημαντικό να λεχθεί ότι όσα οστά τού εδόθησαν ταυτοποιήθηκαν και πως εδώ και μήνες δεν έχουν παραδοθεί άλλα οστά προς ταυτοποίηση». Επίσης, το Ινστιτούτο διαφώνησε με τη μεταφορά του προγράμματος ταυτοποίησης στο εξωτερικό και δήλωσε πανέτοιμο να υπογράψει καινούργια συμφωνία για συνέχιση του προγράμματος.

Από το κείμενο της συμφωνίας που εστάλη στο ΙΝΓΚ προέκυπτε σαφώς η απαίτηση της ΔΕΑ να ποδηγετεί το Ινστιτούτο. Μεταξύ ΙΝΓΚ και ΔΕΑ υπήρξε ανταλλαγή ηλεκτρονικών μηνυμάτων και επιστολών σχετικά με τη ρύθμιση του νέου συμβολαίου. Κάθε φορά ωστόσο που το Ινστιτούτο υποχωρούσε αποδεχόμενο κάποιες από τις απαιτήσεις της ΔΕΑ, η Επιτροπή επανερχόταν με νέες απαιτήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η απαίτηση της ΔΕΑ να μην αμφισβητούνται οι υποδείξεις της από το Ινστιτούτο... Αν δηλαδή η ΔΕΑ πει π.χ. ότι ένα αποτέλεσμα ταυτοποίησης είναι λανθασμένο, το ΙΝΓΚ θα πρέπει να το αποδεχθεί τελεσίδικα(!). Να αυτοκαταργηθούν δηλαδή οι γενετιστές του ΙΝΓΚ, υποτασσόμενοι στην αυθεντία των Λουδοβίκων της Γενετικής της ΔΕΑ...

Σε μια περίπτωση, οι επιστήμονες του ΙΝΓΚ, Ε/κ και Τ/κ, δέχθηκαν να υπογράψουν το συμβόλαιο, ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες μας, ο εκπρόσωπος του Ηλία Γεωργιάδη έλαβε οδηγίες να αποχωρήσει χωρίς να υπογράψει. Συνεχίστηκαν οι διαβουλεύσεις και στις 16/11/2011 το ΙΝΓΚ απέστειλε επιστολή στον κ. Ζιρόντ ότι αποδέχεται την υπογραφή του συμβολαίου. Ο τελευταίος απάντησε ότι το συμβόλαιο δεν είναι πια στο τραπέζι! Εσχάτως δε, διαβάσαμε στον «Φιλελεύθερο» (14/02/2012) ότι ο Επίτροπος Προεδρίας, Γιώργος Ιακώβου, ζήτησε από τον Επίτροπο Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, Γιάννο Δανιηλίδη, να γνωματεύσει ως προς το ποιος μπορεί να χειρίζεται την τράπεζα γενετικού υλικού, η οποία βρίσκεται στο ΙΝΓΚ, και μας πληροφορούσε ότι το ΙΝΓΚ δεν μπορεί να εξακολουθήσει να διαχειρίζεται το γενετικό υλικό που έχει στην τράπεζά του αφότου παύσει η σχετική ανάθεση έργου από τη ΔΕΑ και πως το υλικό θα περιέλθει στο UNDP, το οποίο είχε πρόθεση να βγει σε διεθνείς προσφορές για ταυτοποίηση των λειψάνων (πράγμα που ήδη έχει κάνει).

Στις 25 Νοεμβρίου 2011, ο κ. Δανιηλίδης γνωμάτευσε ότι το γενετικό υλικό, μετά τη λήξη του συμβολαίου μεταξύ ΔΕΑ και ΙΝΓΚ, θα πρέπει να περιέλθει στην κυριότητα της ΔΕΑ. Όταν από τον Επίτροπο Προεδρίας, κ. Ιακώβου, του υποδείχθηκε με συναφή επιστολή ότι, σύμφωνα με τα επιχειρήματα του ΙΝΓΚ, το Ινστιτούτο δημιούργησε την τράπεζα γενετικού υλικού για τους αγνοούμενους μετά από συμφωνία με την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και πολύ πριν ξεκινήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα της ΔΕΑ (2005) και ότι οι –7.000 περίπου– συγγενείς που έδωσαν δείγματα υπέγραψαν έντυπο συγκατάθεσης με το ΙΝΓΚ και άρα η ΔΕΑ δεν δικαιούται να πάρει το γενετικό υλικό, ο κ. Δανιηλίδης γνωμάτευσε ότι: «Υπεύθυνος επεξεργασίας των δεδομένων γενετικού προφίλ (DNA) των συγγενών αγνοουμένων, που βρίσκονται στην τράπεζα του εργαστηρίου δικανικής γενετικής του ΙΝΓΚ, φαίνεται ότι είναι το UNDP στο οποίο βασίζεται η Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ)».

Μετά το σάλο που δημιουργήθηκε και ο οποίος άφηνε εκτεθειμένο δημόσια το ΙΝΓΚ, ως τον παράγοντα εκείνο που ευθυνόταν για τη διακοπή στην ουσία του προγράμματος, το Δ.Σ. του Ινστιτούτου αποφάσισε να συνέλθει στις 22/02/2012 για να επιληφθεί του θέματος και ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιούσε συνέντευξη Τύπου στις 23/02/2012, την περασμένη Πέμπτη δηλαδή. Την Πέμπτη εξεδόθη από τον πρόεδρο του Δ.Σ. του ΙΝΓΚ, Χρίστο Φυλακτού, μια λακωνική ανακοίνωση, διά της οποίας γνωστοποιείτο ότι το Δ.Σ. αποφάσισε ακύρωση της συνέντευξης Τύπου, διότι «θεωρεί ότι η λιγότερη δημοσιοποίηση του θέματος θα συμβάλει θετικά στην επίτευξη συμφωνίας με τη ΔΕΑ. Το ΙΝΓΚ καταβάλλει τεράστιες και ειλικρινείς προσπάθειες για επίτευξη συμφωνίας, παρ’ όλο που εδώ και τρεις μήνες έχει αποδεχθεί εγγράφως να υπογράψει το συμβόλαιο όπως ακριβώς του προτάθηκε από τη ΔΕΑ τον Οκτώβρη του 2011».

Τι ήταν αυτό που εμπόδισε το ΙΝΓΚ να υπερασπιστεί εαυτόν; Σύμφωνα με πληροφορίες μας, ήταν οι αφόρητες πιέσεις που ασκήθηκαν την προηγούμενη μέρα, από μέλη του Δ.Σ. που πρόσκεινται στην κυβέρνηση, ώστε να μην απαντήσει το Ινστιτούτο. Ο λόγος είναι ότι απλώς θα έμενε εκτεθειμένος ο Επίτροπος Προεδρίας, Γιώργος Ιακώβου, ο οποίος, λόγω των μακροχρόνιων δεσμών του –είναι κουμπάροι– με τον Ε/κ εκπρόσωπο στη ΔΕΑ, Ηλία Γεωργιάδη (ο οποίος είναι διορισμένος στη ΔΕΑ από το 1986, παρ’ όλο που τα τελευταία χρόνια είναι συνταξιούχος, και διετέλεσε κυβερνητικός εκπρόσωπος επί προεδρίας Σπύρου Κυπριανού, όταν ο κ. Ιακώβου ήταν υπουργός Εξωτερικών), κάλυπτε τους σχεδιασμούς της ΔΕΑ όπως βάλει στο χέρι την τράπεζα γενετικού υλικού του ΙΝΓΚ ώστε να δημιουργήσει δικό της Εργαστήριο Γενετικής, έτσι που να έχει πλήρη έλεγχο του προγράμματος εκταφών και ταυτοποιήσεων.

Όταν όμως φάνηκε ότι το Ανθρωπολογικό Εργαστήριο, που βρίσκεται υπό τον έλεγχο της ΔΕΑ, απέτυχε παταγωδώς να ανταποκριθεί στο έργο του, το τροπάρι άλλαξε και αποφασίστηκε να αναζητηθεί εργαστήριο γενετικής στο εξωτερικό για να αποστέλλονται τα σκελετικά δείγματα...

Έγιναν μάλιστα επαφές με το αμερικανικό εργαστήριο που λειτουργεί στη Βοσνία και, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», αναλήφθηκαν και δεσμεύσεις από τη ΔΕΑ. Είναι γι’ αυτό που, ενώ, όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του προέδρου του Δ.Σ. του ΙΝΓΚ, το Ινστιτούτο «εδώ και τρεις μήνες έχει αποδεχθεί εγγράφως να υπογράψει το συμβόλαιο όπως ακριβώς του προτάθηκε από τη ΔΕΑ τον Οκτώβρη του 2011», η ΔΕΑ κωφεύει.

Προειδοποιήσαμε τον Πρόεδρο στις 6 Νοεμβρίου 2011
Η «Κ», έχοντας υπόψη όλο το παρασκήνιο της συνωμοσίας που εξυφαινόταν εις βάρος των συγγενών των αγνοουμένων για να «τσιμεντώνουν» τις καρέκλες τους κρατικοδίαιτοι δεινόσαυροι, στις 6/11/2011 προειδοποιούσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: «Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας! Την ώρα που εσείς κάνετε (σήμερα) αποκαλυπτήρια μνημείων για τους αγνοούμενους και ενώ η διαδικασία εκταφών που άρχισε το 2005 συνεχίζεται, είμαι σίγουρος ότι δεν υποψιάζεστε πως κάποιοι, εξ ονόματος της υπόθεσης των αγνοουμένων, σας σκάβουν τον τάφο. Μάλιστα, ούτε καν περνά από τον νου σας ότι τα φτυάρια της εκταφής του προεδρικού μνήματος σάς έχουν πλησιάσει τόσο πολύ.

Όταν δε το οικοδόμημα καταρρεύσει, θα είναι πολύ αργά για να σπεύσετε να γλυτώσετε. Ο πάταγος θα είναι τέτοιος, που η τραγωδία στο Μαρί θα μοιάζει πταίσμα». Λέγαμε ακόμα πως «το χειρότερο είναι ότι θα εκτεθείτε και θα εκτεθούμε ως Κύπρος διεθνώς, για μια σειρά από εξαιρετικά σημαντικούς λόγους. Λόγους για τους οποίους, πολύ δύσκολα, ξένα κράτη και οργανισμοί που άμεσα ή έμμεσα εμπλέκονται στο ζήτημα των εκταφών, είτε υπό την ιδιότητα του χρηματοδότη είτε υπό την ιδιότητα του κράτους-μέλους της Ε.Ε. αλλά και του Συμβουλίου Ασφαλείας, θα δεχθούν ως δικαιολογία το “δεν γνώριζα” ή ότι “το ζήτημα χειριζόταν ο τάδε ή ο δείνα”. Και το σημειώνω αυτό διότι τα ερωτήματα των ξένων άρχισαν δειλά-δειλά να εμφανίζονται αμέσως μόλις έπεσαν οι πρώτες –τροχιοδεικτικές– βολές, εσχάτως».

Παρακάτω προτρέπαμε τον Πρόεδρο να ξαναδιαβάσει την ανακοίνωση (29/10/2011) του ΙΝΓΚ «που δέχθηκε τις απευθείας βολές», για να βρει «την άκρη του νήματος που θα σας οδηγήσει στο σαθρό περιβάλλον, το οποίο έχει δημιουργήσει “συστημικές διαδικασίες οι οποίες κτίστηκαν μέσα από δεκαετίες στη βάση σκοπιμοτήτων και πέρα από τις αρχές της αξιοκρατίας και της χρηστής διοίκησης” (από τη γραπτή παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Επιτροπή Πολυβίου) πάνω στην υπόθεση των αγνοουμένων. Αυτοί σκάβουν τον τάφο σας και τα γράφω έχοντας πλήρη επίγνωση, κ. Πρόεδρε, των γραφομένων μου, καθώς και του γεγονότος ότι στη δική σας οικογένεια έχετε αγνοούμενο...».

Την εβδομάδα που ακολούθησε την πιο πάνω παρέμβασή μας –δεν γνωρίζω αν αυτή συνέτεινε στο γεγονός– ο κ. Ηλίας Γεωργιάδης αιφνιδίως παραιτήθηκε από τη θέση του ως μέλος της ΔΕΑ, μετά από 25 χρόνια...