Λεξικό Μαρξιστικής Φιλοσοφίας

Διαλεκτικός Υλισμός

 

 

Η Μαρξιστική Διαλεκτική.[1]

Στο μαρξισμό, που γενικεύει ό,τι πολύτιμο υπήρχε στην ιστορία της ανάπτυξης της διαλεκτικής σκέψης και ύψωσε τη φιλοσοφική σκέψη σε νέο επίπεδο, η διαλεκτική προβάλλει ως θεωρία για τις γενικές σχεσεις και τους πιο γενικούς νόμους ανάπτυξης του Είναι[2], της Κοινωνίας και της Νόησης.

Η υλιστική διαλεκτική εκφράζεται σε σύστημα φιλοσοφικών κατηγοριών και νόμων.

Βασικοί νόμοι είναι:

·    Η μετατροπή της ποσότητας σε ποιότητα και αντίστροφα.

·    Η ενότητα και πάλη των αντιθέτων – η αμοιβαία διείσδυση των διαμετρικά αντιθέτων και η μετατροπή του ενός στο άλλο, όταν έχουν φτάσει ως τα άκρα της εξέλιξής τους.

·    Η άρνηση της άρνησης ή η ανάπτυξη μέσω της αντίφασης.

·    Η σπειροειδής μορφής της ανάπτυξης.

Ανάμεσα στους βασικούς νόμους της διαλεκτικής ιδιαίτερη θέση κατέχει ο νόμος της ενότητας και πάλης των αντιθέτων.

 

 


 

[1]    Απόσπασμα από το Εγκυκλοπαιδικό Φιλοσοφικό Λεξικό, των Εκδόσεων Καπόπουλος, Τόμος 1, Λήμμα Διαλεκτική,  σελ. 443, Αθήνα 1985.

[2]     Με τον φιλοσοφικό όρο Είναι υπονοείται η Αντικειμενική Πραγματικότητα. (Σημ. Χ.Κ.)