Ιστότοπος Κιατίπη

Kiatipis Website

 Ελεύθερη Νόηση

Free Thinking

Να χαιρετούμε ή όχι με το: "Χριστός Ανέστη - Αληθώς Ανέστη";

Μια αθώα παρατήρηση δεικνύει  την ύπαρξη θρησκευτικού φονταμενταλισμού

και όχι κάλεσμα για να ακολουθούμε τις πολιτιστικές μας παραδόσεις

Του Χαμπή Κιατίπη

01.05.2009

 

Στην εφημερίδα Πολίτης δημοσιεύεται το πιο κάτω σημείωμα.

 

"Χριστός Ανέστη" *

 

"Τον χαιρετάς, λέγοντας του "Χριστός Ανέστη" και σου δίνει το χέρι του, απαντώντας σου "Χριστός Ανέστη". Δεν ξέρει, προφανώς, το "Αληθώς Ανέστη". Φυσικά, υπάρχουν και χειρότερα. Είναι κι αυτοί που ούτε το "Αληθώς Ανέστη" δεν ξέρουν, οπότε σου απαντούν, κουνώντας το κεφάλι τους, είτε με ένα σκούξιμο...

Κι όμως, οι πατροπαράδοτες ευχές είναι στοιχεία του πολιτισμού μας, όπως είναι οι ευχές για κάθε λαό χωριστά. Πού να είχαμε κι απαιτήσεις να μας πουν και το "αξιούστε", αυτό που έλεγαν κάποτε οι βρακάδες αγράμματοι παππούδες μας. Μεγάλη η απαίτησή μου..."

 

*  Του Αντ. Μακ.

Εφημ. Πολίτης, 01.05.2009, σελ. 12

 

 

Παραπονιέται ο συντάκτης της εφημερίδας ότι μερικοί Κύπριοι δεν απαντούν στο χαιρετισμό "Χριστός Ανέστη" με τον αντιχαιρετισμό "Αληθώς Ανέστη" και αντιχαιρετούν είτε λανθασμένα είτε αδιάφορα. Εκφράζει το μεγάλο του παράπονο γιατί δεν ακολουθούμε πατροπαράδοτες συνήθειες που ανήκουν στην πολιτισμική μας κληρονομιά. Κατ' ακρίβεια η επιμονή του στη διατήρηση αταλάντευτων στερεότυπων χαιρετισμών και αντιχαιρετισμών καθώς και κάθε άλλης συνήθειας που οφείλεται στην επιβολή Χριστιανικών δογμάτων κατά τη διάρκεια της περιόδου επικράτησης της Χριστιανικής θρησκείας στην Ελλάδα και Κύπρο, εκφράζει αξιώσεις θρησκευτικής φονταμενταλιστικής νοοτροπίας.

Κατ' αρχή θα πρέπει να διερωτηθούμε αν θα πρέπει να χαιρετούμε ο ένας τον άλλο με το θρησκευτικό χαιρετισμό "Χριστός Ανέστη". Είναι γνωστό και παραδεχτό ότι η τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων γενικά και των Ελληνοκυπρίων ειδικά κατά την Κυριακή του Πάσχα εκφράζουν προς αλλήλους τους χαιρετισμούς που αναφέρθηκαν πιο πάνω: ο ένας χαιρετά λέγοντας "Χριστός Ανέστη" και ο άλλος απαντά "Αληθώς Ανέστη". Δηλαδή ο ένας υποβάλλει στον άλλο ότι ο Χριστός, ο θεός των Χριστιανών, αναστήθηκε μετά τον θάνατό του και ο άλλος απαντά καταφατικά, εκφράζοντας τη συμφωνία του προς την πρόταση του προηγούμενου, υποβάλλοντας ότι το θεωρεί ως ένα αληθινό γεγονός. Αυτός είναι ένας χαιρετισμός που επινόησαν οι θρησκευτικοί πατέρες με βάση τον οποίο εκβιάζουν κατά κάποιον τρόπο τον κόσμο να εκδηλωθεί υπέρ της πίστης ότι ο Χριστός αναστήθηκε. Ακόμη και αν κάποιος έχει τις αμφιβολίες του για αυτή την πίστη ακούγοντας τον ένα μετά τον άλλο να επαναλαμβάνουν τον ίδιο χαιρετισμό και αντιχαιρετισμό δεν μπορεί να μην τον πάρει το ρεύμα. Θα τον πάρει γιατί φοβάται την απομόνωση από τις μάζες και τη μοναξιά του περιθωρίου. Η επανάληψη εμπεδώνει τη πίστη σε κάτι, έστω κι αν αυτό το κάτι είναι ένας απλός μύθος. Και η θρησκευτική και πολιτιστική μας κληρονομιά είναι πλήρης από μύθους, αναλήθειες, παραμύθια και ψέματα.

Με τους χαιρετισμούς τους οι Χριστιανοί χρειάζεται να επαναβεβαιώνουν αλλήλους κάθε χρόνο ότι πιστεύουν στην ανάσταση του Χριστού. Η πίστη προς την ανάσταση του Χριστού μαζί με τον χαιρετισμό και τον αντιχαιρετισμό εμφυτεύεται στη συνείδηση των Ελλήνων κατά την παιδική τους ηλικία, όταν δηλαδή δεν έχουν ακόμη αποκτήσει τη απαραίτητη συνειδησιακή ικανότητα για να κρίνουν με βάση τις επιστημονικές και ιστορικές γνώσεις αν αληθεύει ή όχι αυτή η πίστη της θρησκείας τους. Οι παπάδες και οι δάσκαλοι υποβάλλουν στους μαθητές πως πρέπει να χαιρετούν μετά το Πάσχα με τους πιο πάνω χαιρετισμούς και ότι είναι αμαρτία να μην το κάνουν. Έτσι και η 10χρονη μαθήτρια γειτόνισσά μου μόλις συναντηθήκαμε μετά την Κυριακή του Πάσχα αμέσως με χαιρέτισε, χωρίς κανένα δισταγμό και με την αθωότητα που διακρίνει τα παιδιά της ηλικίας της, με το "Χριστός Ανέστη". Επειδή δεν το περίμενα και επειδή δεν αντιχαιρετώ με το "Αληθώς Ανέστη" βρέθηκα σε πολύ δύσκολη θέση για να μην βρεθώ σε αντιπαράθεση με τη μικρή της απάντησα αυθόρμητα και χωρίς καθόλου να σκεφτώ: "Νά ΄σαι καλά!". Δεν ξέρω πως το πήρε, πάντως δεν μου ζήτησε το λόγο γιατί δεν την αντιχαιρέτισα με εκείνο που περίμενε αυτή κι ο κύριος Αντ. Μαρκ., δηλαδή με το "Αληθώς Ανέστη".

Η απαίτηση του δημοσιογράφου να απαντούμε στο χαιρετισμό με το "Αληθώς Ανέστη" τί άλλο εκφράζει από το να συνεχίσουμε το τροπάριο για πίστη σε ένα παραμύθι που δημιούργησαν οι πρόγονοί μας μερικές χιλιάδες χρόνια πριν, όταν δεν υπήρχαν αρκετές επιστημονικές γνώσεις που να εξηγούν πολλά φυσικά και κοινωνικά φαινόμενα και που οι άνθρωποι τότε πίστευαν σε μια σειρά μυθεύματα και παραμύθια, μια περίοδος στην ιστορία της ανθρωπότητας κατά την οποία κυρίαρχη μορφή κοινωνικής συνείδησης ήταν η Μυθολογία-Θρησκεία. Η απαίτησή του φίλτατου δημοσιογράφου αυτή εκφράζει και την αντίληψή του πως στην Κύπρο ζουν μόνο Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πως όλοι οι κάτοικοι αυτού του άμοιρου τόπου πιστεύουν στα δόγματα της Χριστιανικής θρησκείας, πως δεν υπάρχουν κάτοικοι που είτε να πιστεύουν σε δόγματα άλλων θρησκειών ή να είναι άπιστοι ή άθεοι. Νομίζει ο κύριος αυτός ότι το γεγονός πως δεν απαντούν με τον Χριστιανικό χαιρετισμό "Αληθώς Ανέστη" το κάνουν επειδή δεν σέβονται τις πατροπαράδοτες παραδόσεις του πολιτισμού μας. Αν, λοιπόν, στο χαιρετισμό κάποιος δεν απαντά αυτό που περιμένει ο δημοσιογράφος δυνατόν να οφείλεται στο ότι έπαψε να πιστεύει σ' αυτό το παραμύθι. Μάλιστα μπορεί να αισθάνεται και απέχθεια σ' αυτούς που πιστεύουν ακόμη σ' αυτά τα παραμύθια και επιμένουν να τα επιβάλλουν με τους απηρχαιωμένους χαιρετισμούς τους στους συνανθρώπους τους.

 Δεν πρόκειται να αποδείξω τώρα εδώ ότι Χριστός είτε ως θεός είτε ως ιστορικό άτομο όπως τον περιγράφει η Χριστιανική θρησκεία δεν υπήρξε ποτέ. Αυτό το έχουν ήδη κάνει άλλοι. Εκείνο που χρειάζεται να κάνει κανείς για να μάθει την αλήθεια είναι να αφοσιώσει λίγο από τον ελεύθερό του χρόνο για να τα μελετήσει. Στην τοποθεσία αυτή βρίσκεται μπόλικο υλικό.

Εκείνο που θα επισημάνω εδώ είναι μια αντίφαση στα  θρησκευτικά πιστεύω, που ο κόσμος έμαθε να πιστεύει από την παιδική ηλικία και δεν βλέπει ότι φάσκει και αντιφάσκει. Οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι ο θεός τους, δηλαδή ο Χριστός, είναι αθάνατος. Εφόσον είναι αθάνατος πώς γίνεται να είχε πεθάνει και μετά να αναστηθεί; Αν είναι αθάνατος αυτό σημαίνει ότι δεν πεθαίνει και αν πέθανε σημαίνει ότι δεν είναι αθάνατος. Σύμφωνα με την τυπική λογική είτε το ένα ευσταθεί είτε το άλλο. Δεν γίνεται να είναι αθάνατος και να πεθαίνει.

Κατά πόσο  υπήρξε ή όχι κάποια ιστορική προσωπικότητα που να φέρει το όνομα Χριστός - Ιησούς Χριστός-, ανήρτησα τελευταία το πόνημα του καθηγητή μαθηματικών Δρα Ιωάννη Νεοκλή Φιλάδελφου Μ. Ρούσσου που απαντά διεξοδικά στο ερώτημα αυτό. Πέρα απ' αυτό υπάρχουν βέβαια πολλά έργα.

 

Χαμπής Κιατίπης

01-05-2009

 

Κάντε κλικ σε μια από τις δύο επιλογές φορμάτ για να το διαβάσετε, αν διαβάζετε βέβαια Αγγλικά.

ON THE HISTORICITY OF JESUS CHRIST

By Dr. Ioannis Neoklis Philadelphos M. Roussos

EXPOSITION OF THE ISSUE AND WHAT WE CAN SAY WITH CERTAINTY

.doc format

.pdf format

Posted here: 22/04/2009

 

Διαβάστε επίσης του ιδίου στα Ελληνικά:  Διατί απορρίπτομε το χριστιανισμό