Η διακίνηση προσώπων και ιδιαίτερα γυναικών (trafficking in persons, στ' αγγλικά), η σωματεμπορία, το δουλεμπόριο, η εξώθηση νεαρών κοριτσιών στην πορνεία και το εμπόριο κοριτσιών γενικά αποτελούν πρακτικές που εμπίπτουν στο πολιτισμό ενός λαού.

Νεαρά κορίτσια διακινούνται από χώρα σε χώρα με σκοπό την εξώθησή τους σε διάφορες μορφές δουλείας και ή πορνείας. Μια χώρα μπορεί να είναι χώρα προέλευσης, χώρα διακομιστικός σταθμός και χώρα προορισμού για τα υπό διακίνηση κορίτσια. Μια χώρα δυνατόν να έχει κατά κύριο λόγο τον ένα ή τους δύο χαρακτηρισμούς, λ.χ. να είναι κατά κύριο λόγο χώρα προέλευσης και διακομιστικός σταθμός ή να είναι κατά κύριο λόγο χώρα προέλευσης και χώρα προορισμού. Μια χώρα δυνατόν να έχει και τα τρία χαρακτηριστικά, ήτοι να είναι χώρα προέλευσης, χώρα διακομιστικός σταθμός και χώρα προορισμού.

Στο βιβλίο "Εμπόριο Κοριτσιών" εξετάζεται κατά κύριο λόγο η περίπτωση της Κύπρου και κατά δεύτερο λόγο ορισμένες άλλες χώρες. Υπάρχουν αδιάσειστες μαρτυρίες ότι η Κύπρος δυνατόν να χαρακτηριστεί ως χώρα προορισμού και ως χώρα διαμετακομιστικός σταθμός. Ουδόλως μπορεί να χαρακτηριστεί ως χώρα προέλευσης, γιατί δεν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις που νεαρά κορίτσια με κυπριακή καταγωγή διακινήθηκαν ή διακινούνται από την Κύπρο σε άλλες χώρες. Στις πρακτικές του εμπορίου κοριτσιών από και προς την Κύπρο (διακίνηση, σωματεμπορία, μαστροπεία κ.λπ.) παίρνουν μέρος τέσσερις διαφορετικοί παράγοντες.

• Από τη μια μεριά είναι οι Κύπριοι και ξένοι σωματέμποροι, οι δουλέμποροι, οι μαστροποί, τα κυκλώματα διακίνησης και εμπορίας νεαρών κοριτσιών από και προς την Κύπρο.

• Στην απέναντι μεριά βρίσκονται νεαρές αλλοδαπές κοπέλες, θύματα της φτώχιας ή των πολεμικών συγκρούσεων ή της προσφυγοποίησης ή των οικογενειακών χρεών ή των απατηλών υποσχέσεων και εξαπάτησής τους από τους μαστροπούς ή της μη θελημένης τεκνοποίησης ή και που δυνατόν να είναι θύματα άλλων φυσικών καταστροφών ή ατυχών κοινωνικών συμβάντων. Τα κορίτσια αυτά μεταφέρονται από την πατρίδα τους στην Κύπρο, όπου εξαναγκάζονται να ασκούν διάφορες μορφές πορνείας. Μεταφέρονται με την ιδιότητα της καλλιτέχνιδας (αρτίστας) και παραδίδονται στους ιδιοκτήτες των καμπαρέ, των μπαρ, των μπυραριών, των μασσαζίτικων και άλλων πορνομάγαζων, όπου τις ενοικιάζουν με την ώρα ή τη νύκτα σε διάφορους πελάτες, ανεξαρτήτως ηλικίας, χαρακτήρα, κοινωνικής θέσης, εθνικότητας κ.λπ.

• Στην τρίτη μεριά βρίσκονται οι Κύπριοι και ξένοι πελάτες, αυτοί που πληρώνουν τους σωματέμπορους (μαστροπούς κ.λπ.) για να τους προμηθεύουν νεαρά κορίτσια με σκοπό να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές τους ορέξεις, αδιαφορώντας για το πώς και το γιατί κατάντησαν τα ξένα κορίτσια στην Κύπρο να τους προσφέρουν επ' αμοιβή το σώμα και τη ψυχή τους. Με βάση ορισμένα κριτήρια, θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι και οι άντρες πελάτες αποτελούν θύματα του εμπορίου κοριτσιών, τόσο γιατί πληρώνουν υπέρογκα ποσά στους σωματέμπορους για τις υπηρεσίες των κοριτσιών, όσο και για το γεγονός ότι το εμπόριο κοριτσιών παρεμποδίζει κατά κάποιο τρόπο την ελεύθερη ανάπτυξη αισθηματικών και σεξουαλικών σχέσεων ανάμεσα στους Κυπρίους και τις Κύπριες.

• Τέλος, στην τέταρτη μεριά βρίσκεται το Κυπριακό Κράτος, η οργανωμένη πολιτική και ένοπλη δύναμη της κοινωνίας που ανέχεται και ρυθμίζει τη διακίνηση και εμπορία των νεαρών αλλοδαπών κοριτσιών στο έδαφος που βρίσκεται υπό την κυριαρχία και τον έλεγχό του. Όπως αναφέρει και η Επίτροπος Διοικήσεως κα Ηλιάνα Νικολάου στην Έκθεσή της για το 2003, τα κορίτσια αυτά είναι αναλώσιμα αγαθά που πρέπει να ανανεώνονται κάθε έξι μήνες.

Κάθε 6 μήνες, λοιπόν, 1000 τουλάχιστον νεαρά κορίτσια, αντικαθιστούν άλλα τόσα που πρέπει να αναχωρήσουν από την Κύπρο, που λειτουργεί γι' αυτές ως διακομιστικός σταθμός, καθόσον μεταφέρονται σε μια τρίτη χώρα όπου παραμένουν για έξι μήνες ασκώντας και κει κάποια μορφή πορνείας και μετά τις επαναφέρουν στην Κύπρο για ακόμη έξι μήνες. Σύμφωνα με την Επίτροπο Διοικήσεως "...η προαγωγή σε πορνεία, (εννοεί στην Κύπρο) γίνεται με την ανοχή των μεταναστευτικών αρχών, οι οποίες είναι πλήρως ενήμερες για το τι πραγματικά συμβαίνει". Σχετικά μ' αυτό το γεγονός έχω γράψει επιστολή στον τύπο και σε κρατικούς αξιωματούχους το 1985 και το 1986 έγραψα μια μελέτη-μαρτυρία την οποία θα βρείτε στο βιβλίο "Εμπόριο Κοριτσιών". Κανείς δυστυχώς δεν έδωσε την απαιτούμενη σημασία ούτε στην επιστολή ούτε στη μελέτη-μαρτυρία. Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον τώρα θα δώσουν σημασία στο βιβλίο "Εμπόριο Κοριτσιών".

Εξ όσων γνωρίζουμε, από τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα εισάγονται ακατάπαυστα στην Κύπρο για να εργαστούν ως καλλιτέχνιδες (αρτίστες) στα καμπαρέ και σ' άλλα νυκτερινά κέντρα νεαρά κορίτσια από διάφορες χώρες. Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, μόνο το όνομα καλλιτέχνιδες τους έχει απομείνει, γιατί στην πραγματικότητα εισάγονται από σωματέμπορους στην Κύπρο όχι για να εμπλουτίσουν την πολιτιστική κίνηση του τόπου με κάποια υψηλή τέχνη, αλλά για να ασκήσουν το επάγγελμα της πόρνης.

Κάποιος νόμος απαγορεύει το "αποζήν από κέρδη πορνείας". Ενώ μια κρατική υπηρεσία παραχωρεί στις λεγόμενες καλλιτέχνιδες άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος χορεύτριας (καταλάμβανε πορνικής δραστηριότητας), άλλο κρατικό όργανο παραπέμπει στο δικαστήριο ιδιοκτήτες πορνομάγαζων και υπαλλήλους τους με την κατηγορία του "αποζήν από κέρδη πορνείας". Στο βιβλίο "Εμπόριο Κοριτσιών" παραθέτονται δεκάδες περιπτώσεις δικαστηριακών υποθέσεων που ουσιαστικά δεν έχουν φέρει κανένα αποτέλεσμα περιορισμού του φαινομένου. Αντίθετα τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν διπλασιαστεί τα καμπαρέ και οι καλλιτέχνιδες και έχουν προστεθεί και μερικές χιλιάδες με την ιδιότητα της μπάρμειτ ή μπάργουμαν ή της μασσέρ.

Οι πόλεις της Κύπρου έχουν γεμίσει με καμπαρέ, έξω από τα οποία υπάρχουν φωτογραφίες γυμνών νεαρών κοριτσιών. Τα κορίτσια αποτελούν το «εμπόρευμα προς πώληση ή προς ενοικίαση» καλύτερα αυτών των πορνομάγαζων. Στο βιβλίο υπάρχουν πολλές τέτοιες φωτογραφίες.

Όλος ο κυπριακός λαός, νέοι και γέροι, άντρες και γυναίκες γνωρίζουν ότι στα καμπαρέ, τα μπαρ και αλλού ασκείται συγκαλυμμένη πορνεία, γιατί πολύ λίγοι είναι οι άντρες που δεν έχουν επισκεφθεί αυτά τα πορνομάγαζα. Περνούμε έξω από τα καμπαρέ, βλέπουμε τις φωτογραφίες των γυμνών κοριτσιών, γνωρίζουμε τί συμβαίνει σ' αυτά τα υποστατικά και το ανεχόμαστε, δεν μας καίγεται καρφί, λες και όλα είναι καθώς πρέπει. Αυτή μας η νοοτροπία, αυτή μας η ανοχή μαρτυρεί το πολιτισμικό μας κριτήριο. Μαρτυρεί το επίπεδο του πολιτισμού μας. Από την άλλη, όμως, δυσαρεστούμε και διαμαρτυρόμαστε όταν οι ξένοι κάνουν αρνητική κριτική στις πρακτικές που ακολουθούμε τόσο ως άτομα όσο και ως πολιτεία.

Κάθε Κύπριος και κάθε Κυπρία θα πρέπει να διαβάσει αυτό το βιβλίο για να συνειδητοποιήσει σε βάθος και σ' έκταση αυτό που ακριβώς συμβαίνει πίσω από τις πόρτες των καμπαρέ, των στριπτιζάδικων, των μπαρ, των μπυραριών και των άλλων πορνομάγαζων.

Θα βρείτε επίσης την μελέτη του ΑΚΕΛ για την παραοικονομία σε σχέση με την πορνεία. Ποιος είναι ο κύκλος εργασιών και το κέρδος των διαφόρων πορνομάγαζων, των μαστροπών (σωματέμπορων) και των πορνών;

Σύντομες αναφορές για τη διακίνηση γυναικών γίνονται για την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Ουκρανία, τις Βαλτικές χώρες και τις Φιλιππίνες.

Το βιβλίο εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Εξέλιξη. Έχει 432 σελίδες που διανθίζονται με εκατοντάδες έγχρωμες φωτογραφίες καλλιτεχνών από τον κόσμο του θεάματος, «καλλιτέχνιδων του καμπαρέ» και όχι μόνο.

Θα βρείτε το βιβλίο "Εμπόριο Κοριτσιών" στα περίπτερα και στα καλά βιβλιοπωλεία ανά την Κύπρο.

Αν δεν το βρείτε σε περίπτερο ή βιβλιοπωλείο αποταθείτε στις Εκδόσεις Εξέλιξη, Αγίου Δομετίου 48, Ισόγειο, 2373 Άγιος Δομέτιος, Κύπρος.

Τιμή των Εκδόσεων Εξέλιξη για ένα αντίτυπο ΛΚ £10.00.

Για περισσότερα αντίτυπα δίνεται γενναιόδωρη έκπτωση.