2002 - 01   Για τη λογοδιάρροια του κ.  Προδρόμου.

 

30 Σεπτεμβρίου 2002

 

 

Έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων, οι οποίοι δυνατόν να ανοίξουν το στόμα τους και να μην το κλείσουν μέχρι...να διψάσουν ή να πεινάσουν ή ν’ ανάψουν τσιγάρο.

     Ο ένας τύπος είναι αυτός που επαγγέλλεται το θεολόγο ή τον ιεροκήρυκα και μιλά ακατάπαυστα λες και είναι ο εκπρόσωπος του Θεού στη Γη και ότι έχει το δικαίωμα να λέει αρλούμπες... κι όποιον πάρει ο χάρος.

     Ο άλλος είναι ο ιδεολόγος αντικομουνιστής και ταυτόχρονα πολιτικός απολογητής του καπιταλισμού, που ζει ανάμεσα στις γραμμές της άρχουσας τάξης της κοινωνίας και νομίζει ότι αυτή του παρέχει το απυρόβλητο. Αυτός νομίζει ότι με το να κατηγορεί το Μαρξ και το κοινωνικό-οικονομικό σύστημα του υπαρκτού σοσιαλισμού, που κτίστηκε στο όνομά του, δικαιώνεται ως υποστηρικτής του πιο άδικου κοινωνικού συστήματος, που γνώρισε η ανθρωπότητα, δηλαδή του καπιταλισμού και κερδίζει «πούντους» στην πολιτική κονίστρα.

     Ο απολογητής της ταξικής κοινωνίας και δη της καπιταλιστικής της μορφής, όχι μόνο υποστηρίζει με φανατισμό την οικονομική βάση πάνω στην οποία κτίζεται το εποικοδόμημα του καπιταλισμού, αλλά προσπαθεί να αιτιολογήσει τις διάφορες μορφές πολιτικού συστήματος που ανέδειξε ο καπιταλισμός κατά την ιστορική του πορεία τα τελευταία τριακόσια και χρόνια. Υπενθυμίζω ότι μερικές απ’ τις μορφές πολιτικού συστήματος που ανέδειξε ο καπιταλισμός ήταν, και συνεχίζουν να είναι σε διάφορες χώρες, οι μοναρχίες διαφόρων τύπων, οι διάφορες μορφές δικτατορίας, όπως ήταν και είναι η στρατοκρατική, η αστυνομοκρατική, η φανταμενταλιστική, η ρατσιστική, η φασιστική, η ναζιστική κ.ά..

     Οι σύγχρονοι απολογητές του καπιταλισμού υποστηρίζουν κατά κανόνα την αστική δημοκρατία, την οποία θεωρούν το πιο δίκαιο πολιτικό σύστημα. Κι αυτό γιατί, από την μια μεριά, η αστική δημοκρατία εξασφαλίζει τη διατήρηση του οικονομικού συστήματος του καπιταλισμού και από την άλλη μεριά, εξασφαλίζει τους όρους ύπαρξης των σύγχρονων πολιτικών με τους παχυλούς μισθούς, τα διάφορα προνόμιά τους, τα «άλλα» εισοδήματά τους, τη φήμη και την πιθανή καταγραφή του ονόματός τους σε κάποια σελίδα της Ιστορίας. Δεν τους νοιάζει το γεγονός ότι το σύστημα αυτό αποστερεί από τους εργαζόμενους και άλλους δικαιούχους το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις κοινές τους υποθέσεις και ότι καταργεί αυτό το δικαίωμα αποδίδοντας το μόνο σε μερικούς επαγγελματίες πολιτικούς, οι οποίοι αποφασίζουν για τα λεγόμενα «καλώς νοούμενα συμφέροντα του λαού».

     Θα μπορούσα με σιγουριά να πω ότι στην Κύπρο ο πιο επιφανής εκπρόσωπος των απολογητών της ταξικής κοινωνίας και ιδιαίτερα του καπιταλισμού και αρχιαντικομουνιστής πολιτικός δεν είναι άλλος από τον κ Πρόδρομο Γ. Προδρόμου, το δεξί χέρι του άλλου αρχιαντικομουνιστή πολιτικού Νίκου Αναστασιάδη. Έχω παρακολουθήσει εκατοντάδες φορές την άκρατη λογοδιάρροια του κ Προδρόμου, τόσο στα ραδιόφωνα όσο και στις τηλεοράσεις και θα πρέπει να αναφέρω ότι κάθε φορά που τον άκουα μου προξενούσαν αναγούλα τα φαρμάκια που ξεστομούσε. Δεν μας αρκούσαν όμως οι αντικομουνιστικές πολιτικές και οικονομικές ομιλίες του κ Προδρόμου στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα, άρχισε τώρα να μας τα ψάλλει και με τον γραπτό λόγο.

     Στις 29-9-02, διάβασα στο Φιλελεύθερο άρθρο του με το οποίο «κατακεραυνώνει» δήθεν την εφημ. Χαραυγή και το ΑΚΕΛ για όλες τις αμαρτίες του υπαρκτού σοσιαλισμού σ’ όλες τις χώρες του κόσμου και για τις κακές πολιτικές που ακολούθησαν όλες κυβερνήσεις που βγήκαν με την υποστήριξη του ΑΚΕΛ.

     Αφορμή για τη γραπτή φλυαρία του κ Προδρόμου ήταν η αναφορά από τον έντιμο και καθ’ όλα μειλίχιο και καλοσυνάτο δημοσιογράφο Γ. Β. Γεωργίου που ασχολείται κυρίως με τα πολιτισμικά δρώμενα στην Κύπρο, ότι διαφορετικοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν αναφέρει διαφορετικά κονδύλια, που υποτίθεται ότι θα διαθέσει το κράτος για τον πολιτισμό το 2002. Σας βεβαιώνω ότι τα κονδύλια που αναφέρει ο κ Γεωργίου δεν τα έβγαλε με τη φαντασία του. Τα έχω ακούσει και εγώ ο ίδιος από τους ίδιους κυβερνητικούς αξιωματούχους που αναφέρει ο δημοσιογράφος. Ο ένας ανάφερε 40 εκ λίρες,, ο άλλος 8 εκ. και ο τρίτος 7 εκ λίρες.

     Και διερωτάται πράγματι κανείς:

     Ο κ Γεωργίου φαίνεται ότι πιστεύει πως το πραγματικό ποσό που θα διαθέσει η κυβέρνηση Κληρίδη για τον πολιτισμό το 2002 είναι 8 εκ. που αντιστοιχούν, όπως γράφει, στο 1,94% του κρατικού προϋπολογισμού. Με το δίκιο του θαρρώ ο κ Γεωργίου θεωρεί ότι το ποσό αυτό είναι ψίχουλα, αν συγκριθεί με μια σειρά άλλα τεράστια ποσά που διατίθενται για άλλους σκοπούς. Ο κ Γεωργίου προχωρεί να συμπεράνει ότι το πιο πάνω γεγονός εντάσσεται στη οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης στην οικονομία γενικά, την οποία υπερασπίζεται με σθένος ο ακραιφνής της απολογητής κ Προδρόμου.

     Ο κ Προδρόμου στο αναφερθέν άρθρο του αποφεύγει να σχολιάσει την ουσία του θέματος που έθιξε ο κ Γεωργίου, και αρχίζει ένα ξέφρενο κατηγορητήριο εναντίον του κομμουνισμού, του υπαρκτού σοσιαλισμού και του ΑΚΕΛ.

     Εγώ δεν είμαι απολογητής κανενός. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση δεν ήταν δυνατόν να σιωπήσω. Ο απολογητής της ταξικής κοινωνίας του καπιταλισμού και της σύγχρονης οικονομικής και άλλης πολιτικής της άρχουσας τάξης, ο κ Προδρόμου με έβγαλε έξω από τα ρούχα μου. Όχι μόνο για τα όσα δεινά επιφέρει το ταξικό αυτό σύστημα σε εκατομμύρια μισθωτούς εργαζόμενους, σε μικροαστούς βιοτέχνες, σε γεωργούς, σε ψαράδες, και σε άλλες παραγωγικές και μη παραγωγικές κοινωνικές τάξεις και στρώματα, αλλά και για τον προσωπικό ρόλο που είχε παίξει ο κ Προδρόμου, τόσο ατομικά όσο και ως μέλος συλλογικών σωμάτων, στην πραγμάτωση της πιο μεγάλης ληστείας στην ιστορία της Κύπρου: εκείνης του χρηματιστηρίου το 1999. Βαριά κατηγορία θα πει κανείς. Πως την αποδεικνύει. Όποιος θέλει να βρει αποδείξεις ας προστρέξει και εξετάσει με κριτικό μάτι τις ομιλίες και τα γραπτά του κ Προδρόμου από το 1998 μέχρι το 2001, τόσο μέσα και έξω από τη Βουλή όσο και στην εφημερίδα του.

     Προκαλώ τον κ Προδρόμου να κάνει μια δημόσια ειλικρινή συνοπτική αυτοκριτική για να μας πει ποιο ρόλο έπαιξε αυτός ο ίδιος, η εφημερίδα του, το Κόμμα του ο ΔΗΣΥ, καθώς και οι «σύντροφοί» του κυβερνητικοί και λοιποί αξιωματούχου, ώστε η άρχουσα τάξη της Κύπρου να συσσωρεύσει στις τσέπες της, που βρίσκονται στην Κύπρο και στο εξωτερικό, με τις διάφορες μορφές απάτης και ξεγελάσματος, τα δισεκατομμύρια λίρες από τις οικονομίες των εργαζομένων και όχι μόνο.

     Ο ρόλος του κ Προδρόμου στην προετοιμασία και εκτέλεση της μεγάλης ληστείας του χρηματιστηρίου ήταν, κατά την άποψή μου, πρωταγωνιστικός. Όχι μόνο ως διαμορφωτής πολιτικής και κανονισμών, αλλά και ως εκδότης χρηματιστικής εφημερίδας που εκδόθηκε εκείνο το καιρό ειδικά για τα χρηματιστηριακά δρώμενα για να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του κλίματος που τελικά επεκράτησε εκείνο το καιρό στο χρηματιστήριο. Απ’ αυτό και μόνο το γεγονός και μετά που πώλησε την εφημερίδα του, ο κ Προδρόμου αν είχε ίχνος συνειδήσεως, θα έπρεπε να είχε παρατηθεί από τα δημόσια αξιώματά του και να πάει να απολαύσει τα κέρδη του σε κάποιο εξωτικό νησί στον Ειρηνικό ωκεανό και όχι να κατηγορεί έναν αθώο δημοσιογράφο. (Βλέπε σημείωση του 2004)

     Στα 10 χρόνια που βρίσκεται ο κ Προδρόμου με τους ομοϊδεάτες του στην πολιτική εξουσία, ο κυπριακός λαός δεν άκουσε έστω και ένα ευχάριστο νέο. Παρακολουθώ τις ειδήσεις ανελλιπώς και μπορώ να σας βεβαιώσω ότι δεν έχει περάσει μέρα που οι εκφωνητές των ειδήσεων να μην μας φλομώσουν με μια σειρά δυσάρεστων ειδήσεων, που είτε αφορούν την κυπριακή εκδοχή της ταξικής κοινωνίας του καπιταλισμού είτε εκείνη των άλλων χωρών, που τόσο ένθερμα υπερασπίζεται ο κ Προδρόμου.

     Τι να πρωτοαναφέρει κανείς από τον «κολασμένο» παράδεισο της ταξικής κοινωνίας του καπιταλισμού του κ Προδρόμου;

     Προτρέπω τον αναγνώστη να διαβάσει το κεφάλαιο 1.9 που βρίσκεται στον πρώτο τόμο του συγγραφικού μου έργου «Η Ορθολογική Κοσμοθεώρηση». Από το κεφάλαιο αυτό παραθέτω εδώ ένα μικρό απόσπασμα:

«...η ταξική κοινωνία γενικά χαρακτηρίζεται από τα πιο κάτω επικρατούντα χαρακτηριστικά γνωρίσματα:

     Ορίστε πιο κοινωνικό σύστημα υποστηρίζει ο κ Προδρόμου και κατακεραυνώνει καθένα που το κριτικάρει και το καταδικάζει. Αμ δεν γίνεται κι αλλιώς. Ο άνθρωπος αυτός, μετά από πολύχρονες ειδικές σπουδές σε κέντρα εκπαίδευσης αντικομουνιστών, έχει κατακτήσει μια ψηλή θέση στην ιεραρχία της άρχουσας τάξης και απολαμβάνει εδώ και χρόνια όλα τα «καλά» που συνοδεύουν αυτή τη θέση και με το δίκιο του δεν θέλει να τα χάσει. Αν είναι δυνατόν να τα αυξήσει θέλει. Και να γίνει κάποτε και πρόεδρος της μπανανίας μας πολύ θα το ήθελε. Θεός φυλάξει!!!

     Ελπίζω και εύχομαι να κατακεραυνώσει κι εμένα με τα «ευφυολογήματά» του ο κ Προδρόμου και να μου δώσει ακόμη μιαν ευκαιρία να του πω και για τ’ άλλα.

 

 Χαμπής (Μπάμπης) Κιατίπης

Λευκωσία, 30/9/2002, 5:11:34 μμ

Σημειώσεις:

[1]     Λούμπεν Προλεταριάτο: Μερίδα του προλεταριάτου στο οποίο περιλαμβάνονται οι αλήτες, οι ζητιάνοι, οι άστεγοι, οι πόρνες και οι πόρνοι, τα ζιγκολό και όσοι γενικά δεν κάνουν καμιά παραγωγική ή άλλη κοινωνικά ωφέλιμη εργασία.

 

Σημείωση του 2004

Στις 8 Οκτωβρίου 2004 η Ερευνητική Επιτροπή για τη διερεύνηση του σκανδάλου του Χρηματιστηρίου Κύπρου που έγινε κατά τις χρονιές 1999 και 2000 παρέδωσε την έκθεση της στον Υπουργό Οικονομικών. Στην έκθεση περιλαμβάνεται και η πιο κάτω αναφορά στο πρόσωπο του κυρίου Π. Προδρόμου, εκδότη τότε της εφημερίδας ΝΕΟΣ ΤΥΠΟΣ. Την πήραμε από δημοσίευμα της εφημ. ΠΟΛΙΤΗΣ.

 

 

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ

Άλλα έκαναν, άλλα όμως δήλωναν

 

- Πρόδρομος Προδρόμου (τότε Διευθυντής εφημερίδας "Νέος Τύπος"):
Σε δημοσίευμα ημερομηνίας 28 Αυγούστου 1999 στην πιο πάνω εφημερίδα σχετικά με τη μετοχή της Τράπεζας Κύπρου αναφέρεται ότι

"... μετά το split ... θα ορμήσουν κυριολεκτικά στη μετοχή η οποία αναμένεται να ανοίξει γύρω στις £9,00".
Από τον πιο πάνω έγιναν οι ακόλουθες πωλήσεις μετοχών της Τράπεζας Κύπρου σε σύντομο χρόνο μετά το πιο πάνω δημοσίευμα

(Σημειώνεται ότι το ΧΑΚ ήταν κλειστό στην περίοδο 4.9 - 3.10.99):

Μετοχές της Τράπεζας Κύπρου στις 7 Οκτωβρίου 1999 στην τιμή £11,25 εισπράττοντας £67.500.

Από την εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ, 9/10/2004, σελ. 15

Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε το σημείωμα του Γ. Β. Γεωργίου και το άρθρο του βουλευτή του ΔΗΣΥ Πρόδρομου Γ. Προδρόμου.